Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στα ψέματα της καθημερινότητας και τη μυθομανία. Το δεύτερο, γνωστό και ως παθολογικό ψέμα, απέχει πολύ από αυτό που θεωρείται υγιές. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Μάρνι Φέουερμαν, «πρόκειται για σύμπτωμα αντικοινωνικής διαταραχής προσωπικότητας και ναρκισσιστικής διαταραχής προσωπικότητας. Ένας παθολογικός ψεύτης χρησιμοποιεί το ψέμα για να πάρει αυτό που θέλει με εγωκεντρικό, χειριστικό και ύπουλο τρόπο».
Παρακάτω, θα δούμε 4 σημάδια που προδίδουν τους παθολογικούς ψεύτες.
Παραείναι καλοί για να είναι αληθινοί
Οι παθολογικοί ψεύτες μας κάνουν love bombing. Μας βομβαρδίζουν με αγάπη και προσοχή, με δώρα και τρυφερότητα. Στην αρχή, φαίνονται τέλειοι και κάνουν τα πάντα για να ρίξουμε τις άμυνές μας. Ένα κομμάτι μας, θέλει να είναι όλα αληθινά ενώ βαθιά μέσα μας γνωρίζουμε πως κάτι «βρωμάει».
Είναι αδύνατο να υποστηρίξουν όσα έχουν πει
Οι παθολογικοί ψεύτες έχουν εξαιρετικό βιογραφικό και τέλεια οικογένεια. Δεν πήγαν απλώς στο Πανεπιστήμιο –αποφοίτησαν με άριστα και απέκτησαν διδακτορικό σε ενάμιση χρόνο. Οι γονείς τους δεν είναι πλούσιοι –έχουν ιδρύει οργανισμό που στηρίζει τις Τέχνες και τα Γράμματα. Όλα είναι εντυπωσιακά, ακούμε τις ιστορίες όμως δεν βλέπουμε τους πραγματικούς ανθρώπους πίσω τους. Δεν έχουμε γνωρίσει ούτε ένα μέλος της οικογένειάς τους, ούτε έναν φίλο και, σταδιακά, συνειδητοποιούμε ότι κάτι δεν κολλάει.
Το ένστικτό μας, μας προειδοποιεί
Όταν σκεφτόμαστε τις ιστορίες που έχεις ακούσει, αισθάνεσαι πως κάτι πηγαίνει στραβά χωρίς να έχεις πραγματικά στοιχεία. Στην πραγματικότητα, είναι το σώμα μας που μας προειδοποιεί πως τα φαινόμενα απατούν και, αν κάτι έχουμε μάθει ως τώρα, είναι πως ποτέ δεν πρέπει να αγνοούμε ένα κακό προαίσθημα που ενδεχομένως έχουμε.
Κρατούν αμυντική στάση όταν τους μιλάμε για τα ψέματά τους
Οι παθολογικοί ψεύτες ζουν στον δικό τους κόσμο –έχουν πιστέψει τα ψέματα που έχουν πει, οπότε όταν τους μιλάμε ξεκάθαρα για αυτά, είναι σαν βομβαρδίζουμε τα τείχη του ψεύτικου κάστρου τους. Αρνούνται τα πάντα, μας κατηγορούν που τολμήσαμε να τους αμφισβητήσουμε, μας κάνουν gaslighting και μας κάνουν να αμφισβητούμε τη δική μας πραγματικότητα. Κι αυτό είναι κακοποιητικό.
