Σύμφωνα με τον Όσκαρ Ουάιλντ: «Ένας δεύτερος γάμος είναι μία νίκη ελπίδας έναντι της εμπειρίας», ο οποίος δεν είναι οπαδός του γάμου, αλλά φαίνεται να επιβεβαιώνεται μέσω στατιστικών.
Το διαζύγιο στο δεύτερο γάμο φτάνει το 5% τα πρώτα 67 χρόνια, και στο τρίτο – 73%. Αλλά οι άνθρωποι συνεχίζουν να δεσμεύονται σε δεσμούς γάμου, παρά όλες τις εκτιμήσεις που θέλουν να μειώνεται στις μέρες μας. Γιατί οι άνθρωποι ξαναπαντρεύονται, όταν γνωρίζουν ότι οι πιθανότητες γάμου δεν είναι τόσο μεγάλες, αλλά έχουν τη δική τους εμπειρία για να το επιβεβαιώσουν;
Ψάχνετε για ευτυχία δίπλα σε ένα νέο σύντροφο με τολμηρή είσοδο σε δεύτερο γάμο;
Η απάντηση έρχεται μέσα από μία πρωτόγονη διαδικασία που ικανοποιεί τη βαθιά ανθρώπινη ανάγκη να γίνει αποδεκτή, να αγαπηθεί και να «ανήκει». «Συναισθηματική, σεξουαλική, συχνά απολαμβάνουν οικονομική ασφάλεια, να μην αισθάνονται μόνοι, να δεσμεύονται, να αισθάνονται ικανοί να «διορθώσουν» και πάλι, επίσης η παρουσία των παιδιών θεωρείται ότι είναι η ανάγκη να γεμίσει το κενό στην οικογένεια με την παρουσία και την ενεργό συμμετοχή άλλων, μπορεί να ολοκληρωθεί συμβολικά και πάλι.»
Αλλά ας δούμε, ποιες είναι οι πιθανότητες επιτυχίας; Τι πρέπει να προσέξουμε. Μην διατηρείτε και έχετε το τέλος του πρώτου. Εάν υπάρχουν παιδιά, ποια θα είναι η σχέση με την πρώτη; Τι είναι ένας μικτός γάμος ή Γάμος «συνονθύλευμα;».
Τα θετικά ενός δεύτερου γάμου:
Στον δεύτερο γάμο τουλάχιστον ένας από τους δύο έχει ήδη βιώσει αυτή τη σχέση.
Δηλάδη, δεν μπορούσε να επιβιώσει. Ίσως έγινε μια προσπάθεια να «διατηρηθεί» αυτή η αρχική σχέση. Πιο απλά, σε ένα δεύτερο γάμο, έχετε ήδη την εμπειρία μιας κατάστασης όπου δεν υπήρχε «αίσιο τέλος» και τα δύο μέλη του νέου ζευγαριού δουλεύουν έστω και λίγο, και αν χρησιμοποιήσουν τις προηγούμενες γνώσεις τους, πιθανότατα θα αποφύγουν το ίδιο λάθος που κατέστρεψε τον πρώτο γάμο.
Τα αρνητικά ενός δεύτερου γάμου:
Μελέτες έχουν δείξει ότι το ζευγάρι δεν μπορεί μόνο να χωρίσει ξανά, αλλά μερικές φορές η ποιότητα ζωής του ζευγαριού είναι χαμηλή.
Από τη μία πλευρά, το ζευγάρι είναι δικαιολογημένο, επειδή κάθε μέλος «μεταφέρει» όχι μόνο τραυματικές εμπειρίες, αλλά και άτομα από προηγούμενους γάμους (παιδιά, πρώην δικαιολογίες, πρώην σύζυγοι), και από την άλλη πλευρά, η εμπειρία της διακοπής ενός γάμου δεν είναι άνευ προηγουμένου.
Ως αποτέλεσμα, ένα ζευγάρι μπορεί να σπάσει τους δεσμούς ενός δεύτερου γάμου πιο εύκολα και ίσως η απόφαση να διαζευχθεί ξανά θα είναι ευκολότερη από τον πρώτο γάμο. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα νέα ζευγάρια είναι οικονομικές υποχρεώσεις από προηγούμενους γάμους, εμποδίζοντας τις προσδοκίες που περιμένουν τώρα να εκπληρωθούν και κακές σχέσεις με πρώην συντρόφους.
