Ο Γκρέγκορι Πεκ, ο Κάρι Γκραντ, ο Γκάρι Κούπερ, ο Κλαρκ Γκέιμπλ είναι μερικά και μόνο παραδείγματα από τους «θρύλους» της δεκαετίας του ’40 και του ’50 που συνδύαζαν, ο καθένας με τη δική του προσωπικότητα τα παραπάνω χαρακτηριστικά.
Κανείς από τους παραπάνω δεν είχε πρόβλημα να συνυπάρξει δίπλα σε καλλίγραμμες και ψηλές πρωταγωνίστριες.
Ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ δεν διέθετε τίποτα από τα παραπάνω. Είχε όμως αυτό το κάτι… το βλέμμα, τον τρόπο, το στυλ να περνάει για σκληρός και γοητευτικός ταυτόχρονα.
Όταν όμως έπρεπε να συμπρωταγωνιστήσει με την Ίνγκριντ Μπέργκμαν στην «Καζαμπλάνκα», μοιραία το… ύψος του, δημιουργούσε προβλήματα.
Εκεί επιστρατεύτηκε η τότε τεχνολογία που υπήρχε στη βιομηχανία του θεάματος.
Έτσι ο Μπόγκαρτ αναγκάζονταν να παίζει πάνω σε κούτες και κασόνια και να φορά παπούτσια με ειδικά τακούνια που του εξασφάλιζαν αν όχι υπεροπλία τουλάχιστον ισοϋψή παρουσία δίπλα στην Μπέργκμαν.