«Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην αναφέρω την πολύτιμη βοήθεια του Δημήτρη Καρρά. Το διασκεδάσαμε. Ακόμα και τα καυγαδάκια, οι διαφωνίες, πάντα τελείωναν με γέλιο.
Ο μερακλής και ιδεολόγος Νίκος Αναγνωστάκης, δίπλα μας. Βράχος. Εύχομαι να κάνουμε κι άλλα.
Εμμανουήλ (Μάρκος) Λιδάκης»
Με αυτά τα λίγα λόγια ο Μανώλης Λιδάκης προλογίζει το καινούργιο του album, που κυκλοφόρησε πριν από λίγες μέρες από το Ogdoo Music Group σε συλλεκτικό βινύλιο (300 αριθμημένα αντίτυπα) και cd, με τίτλο «Κυρίες… Τα σέβη μου» και έντεκα τραγούδια που πρωτοτραγούδησαν έξι ξεχωριστές ερμηνεύτριες. Η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, η Βίκυ Μοσχολιού, η Ρίτα Σακελλαρίου, η Λίτσα Διαμάντη και η πρόωρα και άδικα χαμένη Σοφία Ασσυχίδου, που έφυγε από τη ζωή σε τροχαίο δυστύχημα στη Θεσσαλονίκη το 2005, στα τριάντα επτά της χρόνια.
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Νίκος Γύρας, φωνητικά έκανε η Εύα Ξένου, ενώ το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο Φώτης Φωτίου.
Τα τραγούδια του δίσκου
1) Με ποια τραγούδια (Χρήστος Νικολόπουλος – Μάνος Ελευθερίου) (1η εκτέλεση: Χάρις Αλεξίου στον δίσκο «Η ζωή μου κύκλους κάνει», 1982)
2) Η σκιά μου κι εγώ (Βασίλης Τσιτσάνης – Κώστας Βίρβος) (Δήμητρα Γαλάνη / «Σκοπευτήριο», 1975)
3) Γρήγορα να γυρίζεις πίσω (Αντώνης Απέργης) (Σοφία Ασσυχίδου / «Το στεφάνι», 2014)
4) Σε γύρεψα (Σταμάτης Κραουνάκης – Κώστας Τριπολίτης) (Βίκυ Μοσχολιού / «Σκουριασμένα χείλια», 1981)
5) Κάτω απ’ τη Μαρκίζα (Γιάννης Σπανός – Μάνος Ελευθερίου) (Βίκυ Μοσχολιού / «Η Βίκυ Μοσχολιού τραγουδά Γιάννη Σπανό», 1977)
6) Μη χαράζεις βλέφαρό μου (Νίκος Τάτσης – Κ.Παπαγεωργίου) (Χάρις Αλεξίου / «24 τραγούδια, 1977)
7) Κι εγώ σαν πόλη (Μάνος Λοΐζος – Μανώλης Ρασούλης) (Χάρις Αλεξίου / «Τα τραγούδια της Χαρούλας», 1979)
8) Το παρελθόν μου (Χρήστος Νικολόπουλος – Γιάννης Καραλής) (Λίτσα Διαμάντη / «Έχεις τρελάνει κόσμο», 1986)
9) Παράνομή μου αγάπη (Γιώργος Μανισαλής – Κώστας Ψυχογιός) (Ρίτα Σακελλαρίου / Δίσκος 45 στροφών, 1966)
10) Νύχτα στάσου (Χρήστος Νικολόπουλος – Πυθαγόρας) (Λίτσα Διαμάντη / «Δώδεκα επιτυχίες», 1972)
11) Αν πεθάνει μια αγάπη (Χρήστος Νικολόπουλος – Μανώλης Ρασούλης) (Χάρις Αλεξίου / «Η ζωή μου κύκλους κάνει», 1982)
Έπαιξαν οι μουσικοί: Νίκος Γύρας (κιθάρες, κοντραμπάσο, λαούτο, μαντολίνα, μπαγλαμάς, μπουζούκια, ούτι, φυσαρμόνικα, προγραμματισμός κρουστών), Μαρίνα Γύρα (πιάνο), Αλέξανδρος Καμπουράκης (ακορντεόν), Αντώνης Καλιούρης (κλαρίνο, καβάλ). Οι ηχογραφήσεις έγιναν από τον Κώστα Κυριακίδη στο Studio Pazl κι από τον Νίκο Γύρα στο Studio All around, οι μίξεις από τον Κώστα Κυριακίδη, το mastering από τον Βαγγέλη Καραπέτρο και η διεύθυνση παραγωγής από τον Δημήτρη Καρρά.
Ο δίσκος αυτός έρχεται τέσσερα χρόνια μετά την τελευταία δισκογραφική δουλειά του Μανώλη Λιδάκη με τραγούδια του Χρυσόστομου Καραντωνίου και του Κώστα Φασουλά, σηματοδοτώντας την επανεκκίνηση ή, αν προτιμάτε, την επιστροφή – όπως σημειώνει ο «καπετάνιος» του Ogdoo Music Group Νίκος Αναγνωστάκης – του ερμηνευτή στη δισκογραφία:
«Καλωσόρισες στο Όγδοο Μανώλη Λιδάκη!
Δεν ήταν και τόσο εύκολο να πείσω τον Μανώλη Λιδάκη να επανέλθει σε καινούργια δισκογραφική κατάθεση!
Την κίνησή του αυτή την παρομοιάζω σαν ένα καλλιτεχνικό rebound στην καριέρα του.
Αν έπρεπε να τιτλοφορήσω με μια λέξη την επανεκκίνησή του θα διάλεγα την λέξη “ΕΠΙΣΤΡΕΦΩ”.
Αυτή η λέξη εμπεριέχει μια “ΑΠΕΙΛΗ” απέναντι στη στασιμότητα, την ανεπάρκεια και την μετριότητα του μουσικού περιβάλλοντος που μας κατακλύζει καθημερινά με όλα τα επικοινωνιακά μέσα.
Είναι σαν μια γροθιά στην play list που έχει πληγώσει βαθιά την μαγεία και τον πλούτο του ελληνικού μουσικού υπεδάφους!
Με αυτή την απομάγευση που κυριαρχεί στα μουσικά δρώμενα ο Μανώλης διάλεξε για να επανέλθει στη δισκογραφία όχι με καινούργια τραγούδια αλλά με 11 μουσικά διαμάντια που έχουν τραγουδήσει μεγάλες κυρίες του ελληνικού τραγουδιού.
Αν ψάξει κάποιος βαθιά το ρεπερτόριό του θα μείνει έκπληκτος από την ποιότητα και την απεραντοσύνη της μουσικής διαδρομής του.
Μανώλη καλοσόρισες!»
Νίκος Αναγνωστάκης
Λίγο πριν την κυκλοφορία του δίσκου, ο συνεργάτης στο Ogdoo Music Group και ταλαντούχος τραγουδοποιός Δημήτρης Καρράς, αναφέρθηκε εκτενώς στο χρονικό της δημιουργίας του. Θεωρώ πως όσα γράφει παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Όπως ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει αυτό καθαυτό το μουσικό υλικό του δίσκου.
Δεν νομίζω πως έχει νόημα να σχολιάσω τις ερμηνείες του Μανώλη Λιδάκη, ο οποίος μετά από σαράντα δύο χρόνια στη δισκογραφία και μετά από μια σειρά επανεκτελέσεων που έφεραν στην επιφάνεια πολλά και ξεχασμένα τραγούδια, σε σημείο που αρκετοί να νομίζουν πως οι πρώτες εκτελέσεις είναι οι δικές του, ακούγεται σαν να μην έχει περάσει μέρα από πάνω του.
Θα έλεγα επίσης πως στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του δίσκου, ανήκει η επιλογή των τραγουδιών, που μοιράζεται ανάμεσα σε μεγάλες επιτυχίες, αλλά και ξεχασμένες στιγμές, που στην εποχή μας μπορεί σε κάποιους να μη θυμίζουν τίποτα. Και βεβαίως ξεχωριστή μνεία θα πρέπει να γίνει στις ενορχηστρώσεις του Νίκου Γύρα (αφαιρετικές σε κάποιες περιπτώσεις), που χωρίς πολλά «φρου φρου» κι αρώματα, προσάρμοσαν τα τραγούδια στη σημερινή εποχή.
Θεωρώ πως αξίζει να τα αναζητήσετε στις ψηφιακές πλατφόρμες:
Spotify: https://spoti.fi/
iTunes/Apple Music: https://apple.co/3Tqv8cW
Deezer: https://bit.ly/3vgaBj5
Ή να τα ακούσετε στο YouTube.
https://www.youtube.com/watch?v=videoseries
