Η Mission District είναι μια συνοικία του Σαν Φρανσίσκο που διακρίνεται για την εθνοτική της ποικιλομορφία, ιδίως για τη μεγάλη ισπανόφωνη κοινότητα της γειτονιάς. Αν και η συνοικία έχει αναβαθμιστεί και είναι από τις πιο ακριβές περιοχές για ακίνητα στην πόλη, πολλοί τεχνίτες και μετανάστες εξακολουθούν να ζουν εδώ, διατηρώντας τον τοπικό χαρακτήρα, ενώ η σκηνή εστιατορίων και νυχτερινής ζωής κινούνται σε υψηλές δονήσεις και ίσως η πιο τοπικά προσανατολισμένη.
Η περιοχή οριοθετείται περίπου από τον αυτοκινητόδρομο 101 στα ανατολικά και βόρεια, τις οδούς Dolores/Church στα δυτικά και την οδό Cesar Chavez στα νότια.
Η Mission συνεχίζει να είναι ένας τόπος πολυπολιτισμικών συναντήσεων, όπου μακροχρόνιοι κάτοικοι, μετανάστες, hipsters και yuppies ζουν δίπλα-δίπλα
Photo: Wikimedia Commons
Ο φυσικός διαχωρισμός της Mission District
Η συνοικία Mission District (οι ντόπιοι την αποκαλούν απλώς «Mission») βρίσκεται ανατολικά του παλαιότερου κτιρίου του Σαν Φρανσίσκο, του Mission Dolores. Η περιοχή ήταν η τοποθεσία της ισπανικής ιεραποστολής που αποτέλεσε τον πυρήνα της πόλης που είναι σήμερα το Σαν Φρανσίσκο.
Η εκκοσμίκευση της ιεραποστολής έγινε τη δεκαετία του 1820 και τα εδάφη της δόθηκαν στους ιθαγενείς Αμερικανούς που ζούσαν εκεί. Πολλοί πούλησαν ή έχασαν τη γη τα επόμενα χρόνια.
Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, η συνοικία Mission District διαχωρίστηκε φυσικά από το ίδιο το Σαν Φρανσίσκο, το οποίο συγκεντρώθηκε κυρίως γύρω από το λιμάνι στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο. Η περιοχή της συνοικίας αποτελούσε μια ευχάριστη ημερήσια εκδρομή στην εξοχή για τους κατοίκους του Σαν Φρανσίσκο και σύντομα εξελίχθηκε σε ένα μικρό χωριό. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1800, η περιοχή είχε αφομοιωθεί με την υπόλοιπη πόλη.
Τη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, προσέλκυσε μια εισροή νέων καλλιτεχνών, μουσικών και άλλων τύπων της αντικουλτούρας και του underground
Photo: Wikimedia Commons
Μια ισχυρή αντικουλτούρα στις τέχνες και την πολιτική
Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, μετά τον σεισμό του 1906 που κατέστρεψε αρκετές εργατικές γειτονιές, οι Ιρλανδοί και οι Ιταλοί μετακόμισαν στην ταχέως αναπτυσσόμενη Mission District. Από τη δεκαετία του 1940 η συνοικία κατοικήθηκε σταδιακά περισσότερο από Μεξικανούς/Λατινοαμερικανούς μετανάστες που δημιούργησαν μια ισχυρή αντικουλτούρα στις τέχνες και την πολιτική κατά τη διάρκεια του κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα.
Μετά από αυτή την εποχή, η Mission παρέμεινε μια έντονα chicano και λατινοαμερικάνικη γειτονιά, αλλά και με ένα μεγάλο ποσοστό Αφροαμερικανών, Ασιατών και Ευρωπαίων-Αμερικανών που καθοδηγούνταν από τα σχετικά φθηνά ενοίκια στη γειτονιά.
Τη δεκαετία του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, προσέλκυσε μια εισροή νέων καλλιτεχνών, μουσικών και άλλων τύπων της αντικουλτούρας και του underground.
Στις αρχές του 21ου αιώνα, η περιοχή γνώρισε τον γνωστό εξευγενισμό. Ακριβά εστιατόρια και γραφεία μετακόμισαν στην περιοχή, εκτοπίζοντας εκατοντάδες κατοίκους. Ωστόσο, η Mission συνεχίζει να είναι ένας τόπος πολυπολιτισμικών συναντήσεων, όπου μακροχρόνιοι κάτοικοι, μετανάστες, hipsters και yuppies ζουν δίπλα-δίπλα.
Τα μοντέρνα μπαρ βρίσκονται δίπλα-δίπλα με τα οικονομικά φιλικά pupuserias, και η γαστρονομική σκηνή της περιοχής περιλαμβάνει γαλλικές, κορεατικές και ιαπωνικές προτάσεις
Photo: Wikimedia Commons
Μην παρκάρετε στην Valencia Street
Η Mission είναι μόνο περίπου 20 επί 10 τετράγωνα και περιηγείται εύκολα με τα πόδια. Είναι γενικά ασφαλής (παρόλα αυτά είναι σημαντικό να ξέρει κανείς ότι η 16η και Mission παραμένει μια σημαντική γωνία διακίνησης ναρκωτικών). Δεν είναι επικίνδυνη, αλλά θα πρέπει να περιμένετε μια ορισμένη αστική αθλιότητα τη νύχτα πάνω και κάτω από την Mission Street κοντά στην 16η.
Η Valencia Street, μόλις ένα τετράγωνο πιο πέρα, είναι πολύ πιο φωτεινή και είναι γεμάτη με μπαρ και εστιατόρια.
Αν κυκλοφορήσετε στην πόλη με αυτοκίνητο θα διαπιστώσετε ότι οι άνθρωποι που παρακολουθούν θρησκευτικές τελετές σε μια από τις εκκλησίες που βρίσκονται διάσπαρτες στην Mission θα παρκάρουν στην κεντρική λωρίδα της Valencia. Αυτό δεν είναι συνηθισμένη πρακτική οποιαδήποτε άλλη στιγμή και δεν συνιστάται, καθώς η αστυνομία δεν θα διστάσει να σας ρυμουλκήσει.
Υπάρχουν δύο φτηνά γκαράζ, ένα στην 21η οδό και Bartlett μεταξύ Valencia και Mission και ένα άλλο στην 16η οδό και Hoff St επίσης μεταξύ Valencia και Mission.
Ωστόσο, ολόκληρη η γειτονιά, με εξαίρεση την περιοχή Dolores Park, είναι επίπεδη και εύκολη στην περιήγηση με ποδήλατο.
Οι γνωστές τοιχογραφίες του Mission εμπνευσμένες από την ισπανόφωνη κοινότητα
Το Loló πρέπει να το επισκεφθεί κανείς οπωσδήποτε
Τα τελευταία 20 χρόνια η γειτονιά έχει υποστεί μεγάλες αλλαγές. Τα μοντέρνα μπαρ βρίσκονται δίπλα-δίπλα με τα οικονομικά φιλικά pupuserias, και η γαστρονομική σκηνή της περιοχής περιλαμβάνει γαλλικές, κορεατικές και ιαπωνικές προτάσεις μαζί με την εισροή πολυτελών μεξικανικών και κεντροαμερικανικών εστιατορίων.
Σε αυτά περιλαμβάνεται το οικογενειακό εστιατόριο που σερβίρει εφευρετικά πιάτα εμπνευσμένης Χαλίσκο-Καλιφορνέζικης κουζίνας σε ένα ζωντανό περιβάλλον με αταίριαστες ταπετσαρίες, κεντημένες ποδιές και κρεμασμένα ανταλλακτικά αυτοκινήτων.
Μαζί με τον συνέταιρο Juan Carlos Ruelas, ο Jorge Martinez Lillard και η Lorena Zertuche είναι το αντρόγυνο που βρίσκεται πίσω από το Loló, το οποίο άνοιξε το 2007 ως φόρος τιμής στις μεξικανικές ρίζες τους. Αρχικά το Loló καταλάμβανε έναν μικρότερο χώρο στην 22η οδό, αλλά το ζευγάρι μετακόμισε σε ένα μεγαλύτερο χώρο κατά μήκος της Valencia Street – που θεωρείται το κέντρο φαγητού και νυχτερινής διασκέδασης της Mission – το 2014.
«Το ενοίκιό μας εδώ είναι στην πραγματικότητα πολύ φθηνότερο», λέει ο Lillard, «επειδή ο ιδιοκτήτης θέλει πραγματικά να δει το Loló να πετυχαίνει και να φέρει το φαγητό των Λατίνων πίσω στη Valencia» μετά από δεκαετίες ισχυρού εξευγενισμού.
Μερικές προτάσεις εκ των έσω (για ψαγμένους ταξιδιώτες)
1. Το καλύτερο Latinx φαγητό: La Taqueria
Ο Lillard λέει ότι όταν πρόκειται για ταβέρνες χωρίς λογική εστιατορίου, που παραγγέλνουν στο ταμείο, αυτός και ο Zertuche αγαπούν το La Taqueria, ένα ορόσημο της Mission που γιόρτασε την 50ή επέτειό του το 2023. Το 2017, το Ίδρυμα James Beard τίμησε το εστιατόριο με το βραβείο America’s Classic Award για το μπουρίτο του που ξεχειλίζει από τη ζύμη.
Ο συνδυασμός τους χωρίς ρύζι, από φασόλια pinto, carne asada και γαρνιτούρες όπως salsa και guac που σερβίρονται σε αχνιστή αλευρένια τορτίγια είναι θρυλικός. Στην πραγματικότητα, το μαγαζί θεωρείται γενικά η πιο εμβληματική τακερία της πόλης, εύκολα αναγνωρίσιμη από το εξωτερικό της που θυμίζει ισπανική ιεραποστολή και δημοφιλής για τον πάγκο που έχει στηθεί σαν γραμμή συναρμολόγησης και τα άνετα ξύλινα τραπέζια.
Το αγαπημένο του Lillard είναι το taco lengua, το οποίο έχει ζουμερά κομμάτια μοσχαρίσιας γλώσσας που σερβίρονται σε ζεστές τορτίγιες με σάλσα, γκουακαμόλε και ξινή κρέμα. «Είναι ο τέλειος συνδυασμός μαλακού και τραγανού – και ένα εξαιρετικό φαγητό για το hangover», λέει.
Έξτρα πληροφορία: Το όχι και τόσο μυστικό από στόμα σε στόμα μενού της La Taqueria που περιλαμβάνει burritos, κρέας και ακόμη και quesadillas που γίνονται σε στυλ dorado-style, δηλαδή ψήνονται στη σχάρα μέχρι να ροδίσουν και να γίνουν τραγανές.
2. Το καλύτερο μπαρ για μια σουρεαλιστική εμπειρία: Royal Cuckoo Market
Γεμάτο με μια συλλογή αταίριαστων αντικειμένων – σκεφτείτε λαμπτήρες της εποχής του 1960, κέρατα ελαφιών, διασωθέντα παγκάρια εκκλησίας και γεμάτα λουλούδια βάζα – όλα αντισταθμίζονται από τους σκούρους καφετί τοίχους της μικροσκοπικής εγκατάστασης, το Royal Cuckoo Market είναι σαν να μπαίνετε σε ένα επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς Twin Peaks της δεκαετίας του 1990. (Ίσως γι’ αυτό έχει χαρακτηριστεί ως το «πιο σουρεαλιστικό μπαρ της πόλης»).
Αυτός ο στενός και σκοτεινός χώρος είναι στην πραγματικότητα μια κάβα με ένα μίνι μπαρ, το Horsies Saloon, κρυμμένο στο εσωτερικό του. Με μόνο οκτώ θέσεις στους εσωτερικούς χώρους και μερικές ακόμη διάσπαρτες μπροστά, το μέρος μπορεί να γεμίσει γρήγορα, οπότε ο Lillard λέει να έρχεστε νωρίτερα μέσα στην ημέρα, όταν είναι πιο εύκολο να βρείτε μια θέση. «Είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να περάσετε μερικές ώρες το απόγευμα», λέει. «Καθίστε αναπαυτικά με ένα μπουκάλι φυσικό κρασί και ακούστε μουσική». Στην πραγματικότητα, το μπαρ διαθέτει το δικό του όργανο και player, μαζί με μια επιλογή δίσκων βινυλίου που περιλαμβάνει τα πάντα, από τζαζ μέχρι Europop.
Αναμείνατε άφθονο κιτς που σχετίζεται με άλογα και κορνιζαρισμένα έργα τέχνης -από αυτά που θα μπορούσατε να βρείτε σε ένα κατάστημα μεταχειρισμένων ειδών- σε όλο το χώρο, μαζί με ξύλινα ράφια γεμάτα με μπουκάλια κρασιού και γυάλινα ψυγεία για παγωμένα ποτά.
3. Το καλύτερο για φαγητό και βουβό κινηματογράφο: Foreign Cinema
Αυτό το βιομηχανικά κομψό εστιατόριο που άνοιξε το 1999, απέκτησε γρήγορα φήμη για τη νόστιμη μεσογειακή κουζίνα της Καλιφόρνιας, ειδικά κατά τη διάρκεια του brunch του Σαββατοκύριακου. Τις τελευταίες δύο και πλέον δεκαετίες το Foreign Cinema έχει γίνει ορόσημο στο Mission District, κερδίζοντας τη θέση του ως «Top 100 Restaurant» της San Francisco Chronicle για 20 συνεχόμενα χρόνια και έχοντας λάβει αρκετές υποψηφιότητες για James Beard.
Στην πραγματικότητα, το Foreign Cinema ήταν από νωρίς πρωτοπόρος στην πολυτελή γαστρονομική σκηνή της γειτονιάς και παραμένει ένας από τους κορυφαίους γαστρονομικούς διεκδικητές της.
Τα πιάτα ποικίλουν από αλμυρό ριζότο με μανιτάρια, βασιλικό και καβουρδισμένα φουντούκια μέχρι στήθος πάπιας με τέσσερις πιπεριές που σερβίρεται με τηγανητές φακές και σαλάτα Castelfranco (ένα είδος ήπιου ραντίτσιο), με μια πλούσια ποικιλία από ωμά στρείδια, οστρακοειδή και χαβιάρι. «Μου αρέσει πολύ η ομελέτα σαμπάνιας με τρούφες», λέει ο Lillard, περιγράφοντας το γαλλικής έμπνευσης πιάτο που ενσωματώνει βότανα και τυρί ρακλέτ και συνοδεύεται από πατάτες Yukon gold. Η άλλη ημερήσια επιθυμία του: τα αφράτα, γεμάτα φρούτα γλυκά του εστιατορίου, με γεύσεις όπως ανανάς Maui και μανταρίνι Sumo.
Τη νύχτα, το εστιατόριο προβάλλει παλιές ταινίες, από το βραβευμένο κλασικό βωβό Sunrise του 1927: A Song of Two Humans έως το Lawrence of Arabia στον τοίχο της βεράντας του, ενώ τα διάσπαρτα λευκά φώτα προσφέρουν επιπλέον ατμόσφαιρα.
4. Το καλύτερο για κρασί και μπουκίτσες: Buddy Bar
Πολλά συμβαίνουν στο Buddy Bar, ένα μικρό, μονίμως γεμάτο μαγαζί όπου η μουσική είναι δυνατή και η ενέργεια έντονη. Άνοιξε στα τέλη του 2021 από μια ομάδα βετεράνων της τοπικής βιομηχανίας, και είναι ένα από τα πιο κομψά wine bars της Mission – ένας επιβλητικός χώρος που σερβίρει μια περιορισμένη ποικιλία φυσικών κρασιών, μπύρες και κοκτέιλ, όπως το Vermouth on a Rock και η σόδα Campari του σπιτιού.
Αλλά ας μπούμε κατευθείαν στο ψητό. «Το φαγητό εδώ είναι φανταστικό», λέει ο Lillard, «και αλλάζουν το μενού αρκετά συχνά». Οι προσφορές, οι οποίες περιλαμβάνουν ψητά μανιτάρια τρομπέτα με κρεμώδη φέτα και γλυκό μέλι τρούφας και σάντουιτς με τηγανητή μορταδέλα, περιορίζονται σε σνακ, αν και όλα παρουσιάζονται περίτεχνα και ετοιμάζονται ακριβώς πίσω από το μπαρ, ενώ πίνεις. Είναι σαν ένα one-stop-shop για ανεφοδιασμό.
Αν και υπάρχουν καθίσματα μπροστά, ο Lillard και ο Zertuche προτιμούν να πηγαίνουν σε εσωτερικούς χώρους για το σχεδιασμό, ο οποίος περιλαμβάνει ένα καρό δάπεδο και δερμάτινους καναπέδες, μαζί με ένα ηχοσύστημα με δίσκους βινυλίου που κυμαίνονται από τζαζ μέχρι ηλεκτρονική μουσική.
5. Το καλύτερο καφέ για τους λάτρεις του καφέ: Grand Coffee
Δίπλα στο ανακαινισμένο κτίριο του Grand Theater (απ’ όπου πήρε και το όνομά του) στην οδό Mission Street, το Grand Coffee είναι ένα αυτοαποκαλούμενο «σκαλί της γειτονιάς» – ένα τοπικό σημείο συνάντησης για όλους, από καλλιτέχνες μέχρι εργαζόμενους στον τομέα της τεχνολογίας και ταξιδιώτες. Επίσης, καβουρδίζουν τους δικούς τους κόκκους.
«Είναι ένα μικροσκοπικό μέρος με μόνο έξι περίπου θέσεις, όλες επικεντρωμένες γύρω από τον barista», λέει ο Lillard. «Μπορείς να τους παρακολουθείς να κάνουν όλη τη δουλειά τους και τα κόλπα τους, ενώ πίνεις τον καφέ σου». Παρόλα αυτά, είναι η κοινοτική ενέργεια που πραγματικά κρατάει αυτό το μέρος σε εγρήγορση. Αυτό και η προτίμησή τους στον pour-over καφέ, ένα στυλ παρασκευής που περιλαμβάνει το ρίξιμο ζεστού νερού πάνω από το κατακάθι του καφέ αργά και με τρόπο που να αναδεικνύει μια πληθώρα γεύσεων και αρωμάτων κατά τη διαδικασία.
Ενώ το Grand Coffee ειδικεύεται σε γευστικές παρασκευές τρίτου κύματος, η προσωπική προτίμηση του Lillard είναι ο latte με γάλα αμυγδάλου. «Είναι πάνω από όλους τους άλλους καφέδες της πόλης», λέει.
6. Το καλύτερο για ένα μπαρ μέσα σε ένα μπαρ: Dalva
Για χρόνια, το Dalva ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα ποτάδικα της Mission, ένα μπαρ της γειτονιάς που προσέλκυε τόσο τους σκληρούς πότες όσο και τους «σαββατοκυριακάτικους». Αλλά σχεδόν δύο χρόνια μετά το κλείσιμο του μαγαζιού λόγω της πανδημίας, άνοιξε ξανά το 2022 με εντελώς νέα εμφάνιση και συμπεριφορά.
Εξαφανίστηκε η ταρίχευση των ζώων του βουνού, γνωστή σε όσους επισκέπτονται το μπαρ από το αρχικό άνοιγμά του το 1993, αν και το αρ ντεκό πίσω μπαρ παραμένει. Αν θέλετε κάτι σε πιο «καταγώγιο», το «μπαρ μέσα στο μπαρ» του Dalva, το Hideout, εξακολουθεί να βρίσκεται κρυμμένο στο πίσω μέρος, και για όσους αναζητούν έναν τρόπο να μετατρέψουν μια βραδιά σε αξέχαστο γεγονός, αυτό είναι το ιδανικό μέρος.
«Το Dalva είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να πάτε πριν από το δείπνο, ενώ περιμένετε το τραπέζι σας – ή ακόμα και μετά», λέει ο Lillard. «Έχουν εξαιρετικά κοκτέιλ». Μιλάει για ποτά όπως το Friend of the Devil, ένα μείγμα από σίκαλη, σοκολάτα stout και amaro, ή το French Exit highball που φτιάχνεται με Calvados και γάλα καρύδας.
*Με στοιχεία από wikivoyage.org / bbc.com
