O Pan Pan (Παναγιώτης Πανταζής) συστήθηκε στο κοινό το 2021 λίγο μετά την καραντίνα κατά του Covid – 19 που ομολογουμένως άλλαξε πολλά στην μετέπειτα «καθημερινότητά» μας. Τότε λοιπόν κυκλοφόρησε το άλμπουμ του Φαντασμαγορία Δυο στο οποίο ακούσαμε το Χτύπα με σαν ρεύμα στην πίστα (feat. Melentini) που θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως ένα κομμάτι “απελευθέρωσής” από μια εντελώς πρωτόγνωρη κατάσταση. Λίγο αργότερα κυκλοφόρησε η Φαντασμαγορία Τρία, το επόμενο άλμπουμ του, το οποίο «ανοίγει» με την Ανισόπεδη Ντίσκο (feat. Kalliopi Mitropoulou), ένα αμειγώς καλοκαιρινό, ευχάριστο, καλοκαιρινό τραγούδι που απογειώθηκε τον περασμένο Αύγουστο σε μια μεγάλη μερίδα του κοινού κυρίως μέσα από τα social media αλλά και στα μπαράκια σε όλα τα νησιά.
Τι είναι αυτό που ακούμε; Ποιος είναι ο καλλιτέχνης; Πότε κυκλοφόρησε; Όλα αυτά τα ερωτήματα ξαφνικά απαντήθηκαν με την προβολή του πρώτου επεισοδίου του δεύτερου κύκλου του Maestro. Ναι, η τηλεόραση βγάζει επιτυχίες και μάλιστα μεγάλες. Πάντα το έκανε. Γιατί είναι ένα μέσο που μπαίνει στην καθημερινότητά μας, το μαγικό κουτί που διαμορφώνει τη ζωή μας – αν είναι καλό ή κακό αυτό είναι μια άλλη ιστορία – το μέσο που καταλυτικά μπορεί να ανεβάσει τη δημοφιλία, να εδραιώσει καλλιτέχνες. Όσο για το Maestro και τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη;
Πρέπει να παραδεχτούμε ότι η μουσική «κάλυψη» στις ταινίες και τα σήριαλ του Χριστόφορου είναι από τα πιο δυνατά χαρακτηριστικά τους. Έχει τον τρόπο να ντύνει τις σκηνές του με εξαιρετικές μουσικές επιλογές και μέσα από αυτές να δημιουργεί επιτυχίες και μάλιστα τολμώ να πω, διαχρονικές. Μην ξεχνάμε τις πρόσφατες ερμηνείες του Ορέστη Χαλκιά στο «Μια πόλη μαγική» και το «Τυχερό αστέρι», την ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ επανεμφάνιση της Χάρις Αλεξίου στην «Προσευχή» (μα τι υπέροχη σκηνή..). Οπότε ναι δεν είναι παράξενο που ο Pan Pan κάνει επιτυχία.
Βασικά κάνει ΤΗΝ επιτυχία! Και την αξίζει. Είναι μουσικός, εικαστικός, μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μας άμεσα, καταλυτικά. Μας δημιουργεί μια ευφορία που την έχουμε ανάγκη, μας κάνει να χαμογελάμε, να χορεύουμε. Είναι η απάντηση στην κατά τη γνώμη μου άχρηστη, ηλίθια και χωρίς κανένα λόγο trap που «ποτίζει» τα παιδιά μας με θλιβερές εφήμερες εικόνες του, που δημιουργεί «πρότυπα» της κακιάς ώρας και εκπροσώπους που κάνουν τα πάντα μπας και τους ακούσουν με όποιο κόστος. Η περίπτωση του Παναγιώτη είναι ανατρεπτική, είναι ελπιδοφόρα, είναι ευδαιμονική.
Έχουμε ανάγκη από περισσότερους Pan Pan! Υποκλίνομαι!
Σας παραθέτω τα στιχάκια:
Ήταν απόγευμα στο αμάξι και ακούγαμε Pulp
Και σκεφτόμουν ότι θέλω να σου γράψω ένα τραγούδι
Να ακούς όταν πηγαίνεις στη δουλειά το πρωί
Όταν κολλάς στην Κηφισίας λίγο πριν το δαχτυλίδι
Μα όσο κι αν θέλω να χορεύω σαν να μη με νοιάζει
Ξέρω πως έχω ένα βαρίδι που πλακώνει την ψυχή μου
Και έτσι δε μπορώ να ανέβω στη σκηνή
Ή έστω σε καμιά ταράτσα Να τα πω
Πω πω τι ζωή είναι αυτή που ζούμε τώρα
Ήθελα να σου δώσω ό,τι έχω και, δεν έχω
Μα αυτό που έχω, είναι άγχος για το αύριο
Για το τώρα, ώ για το χθες, κατά μήκος και καθ' ύψος
Τι να κάνω
Τον εαυτό μου χάνω
Είναι νωρίς δε θέλω ύπνο και δε θέλω να πεθάνω
Τον εαυτό μου βρισκω
Σε αυτή την ανισόπεδη ντίσκο
Και στις ταράτσες που καθόμουν αφελώς
Κι έκανα όνειρα για ένα κόσμο που, γυρίζει
Τώρα οι μπάτσοι δένουν κόσμο και φοράν κουκούλες
Για να νιώθουν, ασφαλείς
Εκείνοι που μας πήραν τη σειρά μας και έχουν μούτρα να μιλάνε
Που μας βλέπουν και γυρνάνε και μας φτύνουν
Και το δάχτυλο κουνάνε μας ρωτάνε
Αν τα κάναμε σωστά
Δηλαδή αν είμαστε κανονικά παιδιά
Κι εγώ που είμαι άντρας cis και, straight λευκός
Σχετικά καλός μαθητής και φοιτητής
Πήγα, στρατό και σε παντρεύτηκα σε μια εκκλησία
Βαφτίσαμε και το παιδί μας σε άλλη μια
Μια ζωή απλός, μέτριος, κοινωνικός
Καμιά φορά μα συνήθως λίγο πιο κλειστός
Δεν, προκάλεσα και ήμουν σχετικά αποδεκτός
Μα δεν ένιωσα ούτε μια φορά κανονικός
See upcoming pop shows
Get tickets for your favorite artists
You might also like
LALALALA
Marina Satti
L’AMOUR DE MA VIE [OVER NOW EXTENDED EDIT]
Billie Eilish
Lost
Linkin Park
Τι να κάνω
Τον εαυτό μου χάνω
Είναι νωρίς δε θέλω ύπνο και δε θέλω να πεθάνω
(Που και που)
Τον εαυτό μου βρισκω
Που
Σε αυτή την ανισόπεδη ντίσκο
Στην Αθήνα (Που και που)
(Τι να κάνω)
Τον εαυτό μου χάνω
Είναι νωρίς δε θέλω ύπνο και δε θέλω να πεθάνω
Εαυτό μου βρίσκω
(Που)
Σε αυτή την ανισόπεδη ντίσκο
Ήταν απόγευμα στο αμάξι και ακούγαμε Κόρε.Ύδρο. Accra Minoa, My Yet Calvin The
Boy, Nalyssa Green, Nefeli Walking, Undercover, ΛΕΞ, Melentini Spectralfire, Τάκι
Τσαν, Πέρα στα όρη
Χωρίς περιδέραιο, Toquel, Διάφανα Κρίνα
Larry gus toypna bonebrokk, Χατζηδάκι, Χατζηνάσιο, Καρβέλα, Βίσση, Βόσσου,
Μαντώ, Ριφιφί, Ρακιντζή, Μοσχολιού, Τρίχρωμη, Στέρεο Νόβα, Ημισκούμπρια,
Ντακότα, Ευριπίδη, echo tides echo tides echo tides echo tides
