Κάποτε- πριν καμιά εικοσαετία και- η κρίση μέσης ηλικίας ήταν κάτι που παθαίνανε οι 50αρηδες- κυρίως οι άντρες-, όπου είτε αγόραζαν ένα πανάκριβο αυτοκίνητο είτε κάνανε εξωσυζυγική σχέση με μια νεότερη γυναίκα. Αυτό τους συνέβαινε γιατί είχαν φτάσει πλέον σε ένα τέλμα στη ζωή της, προσωπική και επαγγελματική. Είχαν πλέον καταξιωθεί επαγγελματικά, ή έστω είχαν κάνει μια μακροχρόνια καριέρα στον τομέα τους, είχαν δημιουργήσει οικογένεια και είχαν αποκτήσει το δικό τους σπίτι. Και όλα αυτά ίσως και πριν τα 50. Η κρίση μέσης ηλικίας ήταν ένα ξέσπασμα που τους έδινε μια απόσταση από τη πραγματικότητα και τη καθημερινότητα τους, που αν το καλοσκεφτούμε δεν ήταν και τόσο τραγική. Γιατί στη πραγματικότητα γνώριζαν πως θα ξαναγυρνούσαν στην ασφάλεια τους.
Μια γενιά και δυο-τρεις παγκόσμιες χρεωκοπίες αργότερα, η κρίση μέσης ηλικίας εξακολουθεί να υπάρχει, μόνο που δεν έχει καμία σχέση με την φιλοσοφική, υπαρξιακή αναζήτηση του τότε. Σήμερα, από την ηλικία των 30 οι περισσότεροι από εμάς, είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι, περνάμε ένα είδος midlife crisis, που όμως προέρχεται από την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, την ανασφάλεια. Την ίδια στιγμή που μας προβληματίζουν οι πρώτες λευκές τρίχες και οι ρυτίδες γύρω από τα μάτια, η υπαρξιακή μας αναζήτηση ξεκινάει από την αστάθεια που υπάρχει πλέον σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Η έννοια της σύνταξης θεωρείτε πλέον ανέκδοτο καθώς προσπαθείς με νύχια και με δόντια να κρατήσεις τη δουλειά που –ευτυχώς!- έχεις, ενώ αν βρεθείς στη δυσάρεστη αλλά όχι και τόσο ασυνήθιστη θέση να τη χάσεις μεταξύ 35-40 αλλάζει ολοκληροτικά η ζωή σου. Αργά ή γρήγορα αρχίζεις να σκέφτεσαι τι ακριβώς έχεις πετύχει μετά από 20 χρόνια εμπειρίας στον εργασιακό τομέα, ενώ αν το μυαλό σου φτάσει στο γιατί δεν έχεις κάνει ακόμα οικογένεια το πιο πιθανό είναι να καταλήξεις ανάσκελα στο καναπέ με κρίση πανικού.
Η σκληρή αλήθεια είναι ότι η γενιά των millennials ζει κυρίως στην ανασφάλεια και αυτό είναι ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Με την πιο σταθερή σχέση στη ζωή μας να είναι αυτή με το άγχος, και παρά το γεγονός πως δεν θα φτιάξουν όλα ως δια μαγείας, πάντα υπάρχει κάτι για να ελπίζεις. Μπορεί οι άνω των 30 να τα έχουμε βρει δύσκολα και η εξέλιξη μας να γίνεται με πιο αργά και βαριά βήματα από των γονιών μας, ωστόσο η πορεία μας δεν ειναι προδιαγεγραμμένη. Αφού επιβιώσαμε από το σκληρό χαστούκι της οικονομικής κρίσης και το ακόμα σκληρότερο μιας παγκόσμιας πανδημίας, μπορούμε να πλάσουμε τη ζωή μας στα μέτρα μας. Αν και η δική σου κρίση μπορεί να κρατήσει λίγο περισσότερο, θα τα καταφέρεις στο τέλος αγαπημένε millennial!
Φωτογραφίες: iStock
