Το «Symposio Festival», είναι ένα εναλλακτικό πολιτιστικό event, το οποίο ενώνει τη μουσική, τον χορό και τη γαστρονομία. Έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια ως μια από τις σημαντικότερες πολιτιστικές εκδηλώσεις της πρωτεύουσας, διεξάγεται δε, στον ιστορικό χώρο της Βαρβακείου Αγοράς, στο κέντρο της Αθήνας.
Για το πώς ξεκίνησε δεν μπορώ να σου πω. Δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος. Κλήθηκα από την ομάδα του Festival να επιμεληθώ για τις 2 Ιουνίου μια σειρά μικρών συναυλιών πάνω σ’ ένα θέμα. Κι είπα να κάνω για ακόμη μια φορά το αυτονόητο.
Έτσι, αυτή την Κυριακή με την Kompania θα πάμε στην Βαρβάκειο τα τραγούδια της Αγοράς.
Δηλαδή τι ακριβώς είδαμε και γευθήκαμε εκεί;
Ακούσαμε τραγούδια που έχουν αγαπηθεί, μας έχουν κρατήσει συντροφιά, μας έχουν συγκινήσει, μας έχουν ξεσηκώσει και περιέχουν σκηνές που διαδραματίζονται στην αγορά με χαρακτηριστικούς θαμώνες και επαγγελματίες. Τραγούδια που υμνούν το φαγητό και το ποτό και… ανοίγουν την όρεξη. Τραγούδια που εμπεριέχουν νόστιμες συνταγές και εμπνέουν τους σεφ του φεστιβάλ.
Τέσσερις μικρές συναυλίες, με την πρώτη να ξεκινά στις 12.30 το μεσημέρι, ανοίγοντας το event με την KOMPANIA και τους: Ανδριάνα Αχιτζάνοβα, Ιουλία Καραπατάκη, Σωτήρη Παπατραγιάννη και Κατερίνα Τσιρίδου.
Έτσι, από νωρίς την Κυριακή αλλά και αργότερα μέσα στη μέρα τραγούδησαν για τη μαρίδα και το τυρί της Ρόζας Εσκενάζυ από το τραγούδι “Η Γκαρσόνα”, τους τηγανιτούς κεφτέδες, τη φασολάδα στο πήλινο και τη σκορδαλιά με περίσσιο λάδι του Στελλάκη Περπινιάδη και της Χαρούλας Αλεξίου με το “Αμάν Κατερίνα μου”, τις γαρίδες της Άλκηστις Πρωτοψάλτη με το τραγούδι “Στη Ραφήνα”, το “Μπαρμπουνάκι” του Βαγγέλη Γερμανού και τα ψάρια με παντζάρια σκορδαλιά του Κώστα Ρούκουνα στο τραγούδι “Εργάτης Τιμημένος”, γεμίζοντας την αγορά με μελωδίες που αγαπήθηκαν, μας συγκίνησαν και σίγουρα μας μεράκλωσαν.
Το φαγητό και τα τραγούδια ήταν ανέκαθεν συνδυασμένα με τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία των Ελλήνων. Τι συνδέει τους Έλληνες γύρω από ένα τραπέζι;
Από την κλασσική αρχαιότητα, στον ελλαδικό χώρο το φαγητό ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μουσική, το τραγούδι αλλά και τις φιλοσοφικές συζητήσεις. Μας το μαρτυρούν ο Aριστοφάνης και ο Αθήναιος. Αυτή η σχέση εδώ και 2.500 χρόνια, καλά κρατεί.
Από τα καπηλεία της αρχαίας Ελλάδας, τα μαγέρικα του Βυζαντίου, τις οθωμανικές λοκάντες, τα ρεμπέτικα κουτούκια και τους ρεμπέτικους τεκέδες ως τις σύγχρονες ταβέρνες.
Όλοι αυτοί οι χώροι έδιναν και δίνουν την δυνατότητα στους ανθρώπους να συνυπάρξουν. Να συνευρεθούν οι εγγράμματοι με τους αναλφάβητους, οι φιλόσοφοι και οι διανοούμενοι με τους χειρώνακτές εργάτες. Οι ευκατάστατοι με τους οικονομικά στενεμένους. Να πιούν, να μιλήσουν να τραγουδήσουν να χορέψουν. Να γλεντήσουν, να σκορπιστούν, να ξεχαστούν αλλά και να συζητήσουν προσωπικά και κοινωνικά θέματα. Είναι παμπάλαια η ανάγκη των ανθρώπων να συναντιούνται και να συνυπάρχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο. Κι αν οι χώροι που προανέφερα συγκεντρώνουν μικρές ομάδες ανθρώπων υπήρχαν και υπάρχουν τα πανηγύρια εκεί όπου κατά χιλιάδες συναθροιζόμαστε και συναντιόμαστε για ποικίλους λόγους. Πανηγυρίζουμε. Από παλιά. Από την «παν άγυριν» των αρχαίων.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει από το θορυβώδες πανηγύρι στο οποίο συμμετείχαν αδιακρίτως αφέντες και δούλοι προς τιμήν του Κρόνου. Τότε, που, χιλιάδες άνθρωποι γιόρταζαν μαζί την αρχή του νέου χρόνου των αρχαίων Ελλήνων, τον μήνα Εκατομβαιώνα, τον Ιούλιο δηλαδή, με το τελείωμα του θερισμού. Παναθήναια, Ελευσίνια, Θεσμοφόρια και πόσα άλλα.
Η άνευ όρων παράδοση των πανηγυριωτών στη συλλογική διασκέδαση κουβαλά μνήμες και συνήθειες χιλιάδων χρόνων. Τα πανηγύρια είτε υπαίθρια- στεριανά και νησιώτικα- είτε αστικά εξυπηρετούν αυτήν την ίδια αιώνια ανάγκη για συνεύρεση…
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το Symposio Festival είναι η εξέλιξη των «πανηγυριών» που διοργανώνονται σε όλη την Ελλάδα – κυρίως τα καλοκαίρια;
Αυτό που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως κάθε μορφής φεστιβάλ -πανηγύρι δηλαδή – έχει τους δικούς τους κώδικες και τρόπους ξεφαντώματος. Ευτυχώς ακόμα οι άνθρωποι συναντιούνται σε κάθε λογής φεστιβάλ που καθορίζουν την συλλογική τους ταυτότητα.
Στο μουσικό κομμάτι θα ακούσουμε την KOMPANIA, μια κολεκτίβα από εξαιρετικούς μουσικούς και ήδη τέσσερα άλμπουμ, όχι τόσο «διαδεδομένα» όμως στο ευρύ κοινό.
Θέλεις να μας τους συστήσεις;
Η KOMPANÍA είναι εδώ και πολλά χρόνια η πλέον επιδραστική μπάντα στον χώρο του ρεμπέτικου. Τα τελευταία 12 χρόνια η KOMPANÍA ταξιδεύει σε σημαντικούς χώρους ανά την Ελλάδα και το εξωτερικό, με περιοδείες σε Ολλανδία, Γερμανία, Αυστρία, Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ελβετία, Γαλλία, Σουηδία, Ισραήλ, Αλβανία, Κύπρο κ.α.
Η εποχή μας «χωράει» πιστεύεις ρεμπέτικα και σμυρνέικα; Πως νομίζεις ότι «ακούν» αυτά τα τραγούδια οι νεότερες γενιές;
Η KOMPANÍA τα τελευταία χρόνια “ξαναδιαβάζει” παραδοσιακά ρεμπέτικα και σμυρναίικα, με σύγχρονη ματιά στην ενορχήστρωση και uptempo διάθεση, φέρνοντάς τα στο σήμερα και “παντρεύοντάς” τα με λαϊκές μουσικές απ’ όλον τον κόσμο, όπως η reggae, το funk, η country, η rock και όχι μόνο…Είτε έτσι είτε αλλιώς, η νεολαία σήμερα είναι ξετρελαμένη με τα τραγούδια αυτά. Παντού συναντάμε νεανικά γκρουπ να τα παίζουν. Στις ταβέρνες, στα μεζεδοπωλεία, σε φοιτητικές συναυλίες, στο δρόμο…
Είναι τραγούδια που έχουν περίοπτη θέση στο χώρο της αστικής μας νεανικής, καθημερινής κουλτούρας. Παρά τις πολλές δεκαετίες που έχουν περάσει, συνεχίζουν να είναι αγαπημένα και όπως φαίνεται, η φήμη τους θα φτάσει ακόμα πιο μακριά.
Ανδριάνα Αχιτζάνοβα, Κατερίνα Τσιρίδου, Ιουλία Καραπατάκη είναι οι φωνές της KOMPANIAS. Κορίτσια που μας επανασυστήνουν το υλικό που θα ακούσουμε στο Symposio.
Θέλουμε να μας τις συστήσεις.
Η Ανδριάνα Αχιτζάνοβα έχει ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές στη Mουσική Eκτέλεση, με ειδίκευση στο όργανο νέι στο Πανεπιστήμιο Καλών Τεχνών του Ρότερνταμ.
Ένα πιο διευρυμένο κοινό την γνώρισε ως τραγουδίστρια από τη συνεργασία της με τον Εισβολέα. Είναι μεταξύ πολλών άλλων πρότζεκτ η βασική πλέον τραγουδίστρια στην KOMPANÍA.
Η Κατερίνα Τσιρίδου είναι μία από τις σημαντικότερες εκπροσώπους του ρεμπέτικου και παραδοσιακού τραγουδιού της γενιάς της και τραγουδίστρια στην πρώτη περίοδο της KOMPANIAS. Τότε που μεταξύ πολλών διακρίσεων το CD «KOMPANIA-LIVE» για το μήνα Φεβρουάριο 2013, βρέθηκε στην πέμπτη θέση της κατάταξης του WMCE-World Music Charts of Europe.
Η Ιουλία Καραπατάκη είναι τα τελευταία χρόνια η τραγουδίστρια της Κομπανίας αλλά και η σταθερή συνεργάτιδα του Σωκράτη Μάλαμα…
Σωστά, η Ιουλία Καραπατάκη ήδη διανύει τη δική της πορεία στο τραγούδι, με ιδιαίτερη επιτυχία μάλιστα. Έχοντας 30 χρόνια εμπειρία, πως «βλέπεις» την πορεία της;
Εκτιμώ πως είναι η πλέον ανερχόμενη και ταλαντούχα τραγουδίστρια της νέας γενιάς. Η βελούδινη φωνή της, η ενέργειά της πάνω στη σκηνή, τα τραγούδια της που κάνουν ρεκόρ από views στα social media και στις ψηφιακές πλατφόρμες αλλά και το χαμόγελο και η ευγένειά της την κάνουν να ξεχωρίζει και να σημειώνει μεγάλη επιτυχία στα μουσικά δρώμενα. Έχει όλα τα εχέγγυα για μια λαμπρή πορεία.
Τι ετοιμάζεις στο άμεσο μέλλον;
Χωρίς να παρεξηγηθώ για κομπασμό, εκ του αποτελέσματος είμαι ο πλέον ενεργός συνθέτης στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Μόνο το τελευταίο εξάμηνο κυκλοφόρησα σαράντα νέα έργα και συνεχίζω με την ίδια όρεξη.
Έχω απόλυτα εναρμονιστεί με τη σύγχρονη δισκογραφία. Για του λόγου το ασφαλές επισκεφθείτε το προφίλ μου στο spotify. Αλλά και με την άλλη μου ιδιότητα αυτήν του καλλιτεχνικού διευθυντή στο CT Garden έκτισα όπως γνωρίζεις για φέτος ένα πρόγραμμα με έμφαση στα μεγάλα αφιερώματα.
Ο Μάρκος Βαμβακάρης αντικριστά με τους Metallica ενώ ο Γιώργος Παπαστεφάνου γιορτάζει μαζί μας τα 60 χρόνια της στιχουργικής του πορείας κλείνοντας το μάτι στον Seth Daniels, ο οποίος φημίζεται για τη μοναδική του ενέργεια πάνω στη σκηνή.
