Σαν σήμερα…
Το ημερολόγιο έδειχνε «Παρασκευή, 14 Σεπτεμβρίου 2001», ημέρα του Σταυρού, και γύρω στις έντεκα παρά δέκα το πρωί, όλα τα τηλεοπτικά κανάλια συγχρόνως, ανακοίνωναν το θάνατο του Στέλιου Καζαντζίδη.
Η πρώτη δήλωση που βγήκε στον «αέρα» από τον καλλιτεχνικό κόσμο, ήταν αυτή του, εορτάζοντα εκείνη τη μέρα, Σταύρου Κουγιουμτζή, ο οποίος, μιλώντας μπροστά στον «φακό» της ΕΤ-3 είπε για τον Καζαντζίδη:
Ο Καζαντζίδης ήταν ένας άνθρωπος, σαν καλλιτέχνης, που έδωσε πάρα πολλά στον Ελληνικό λαό. Κι αυτό ήταν ένα ευτύχημα για τον Καζαντζίδη, γιατί είναι πολλοί αυτοί που δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τα όνειρά τους και φεύγουν απ’ τη ζωή με απραγματοποίητα όνειρα. Επίσης ένα δεύτερο στοίχημα ήτανε, ότι κι ο λαός του ανταπέδωσε με το παραπάνω την αγάπη του. Απόδειξη ότι έχει να τραγουδήσει γύρω στα τριάντα χρόνια κι όμως δεν έφυγε από τις καρδιές των ανθρώπων. Όταν τραγούδησε τα τραγούδια του Χρήστου Νικολόπουλου, ήταν σε μια εκπληκτική φόρμα. Όταν είπε το «Ποια είσαι εσύ», «Γιατί να είμαστε κι οι δυο αισθηματίες», από το δίσκο «Υπάρχω» σε στίχους του Πυθαγόρα, εκεί πραγματοποίησε κάποιες από τις πιο συγκλονιστικές του ερμηνείες. Όπως παν τα πράγματα πολιτιστικά, γιατί έχουμε μαύρο χάλι πολιτιστικό, νομίζω ότι είναι αδύνατο να βρεθεί ένας Καζαντζίδης ή ένας Μπιθικώτσης πια. Αυτοί μείνανε σαν ορόσημα, δεν μπορούν να τους φτάσουνε άλλοι. Υπάρχουν καλοί τραγουδιστές και τώρα, άνθρωποι που με συγκινούν εμένα, αλλά… Ο Καζαντζίδης δεν ήταν απλώς ένας τραγουδιστής, ήταν τραγουδιστής κι ερμηνευτής. Τώρα υπάρχουνε πολλοί που είναι τραγουδιστές κι άλλοι που είναι ερμηνευτές αλλά δεν είναι τραγουδιστές. Ο Καζαντζίδης, όπως και ο Μπιθικώτσης είναι οι κορυφαίες στιγμές του Ελληνικού τραγουδιού.
«Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι…»
To 1993 στο δίσκο του «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι», που περιλάμβανε δώδεκα επανεκτελέσεις τραγουδιών του με τη φωνή Αιμιλίας Κουγιουμτζή, ο Σταύρος Κουγιουμτζής αφιέρωσε το ομώνυμο κομμάτι, σε ποίηση Κώστα Ριτσώνη στο Στέλιο Καζαντζίδη. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε για πρώτη φορά και πάλι από την Αιμιλία, για τις ανάγκες του δίσκου «Μικραίνει ο κόσμος».
Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα
κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι
ζηλεύουνε την δόξα σου και βλέπουν στ’ όνειρό τους
πως τραγουδούν στα κέντρα και στις συναυλίες
με την δική σου την φωνή.
Μα ξημερώνει και τελειώνουν τα τραγούδια
ήρθε η ώρα να ετοιμασθούν
και στην δουλειά τους βιαστικά να πάνε.
Καμιά φορά όταν κοιμούνται κουρασμένα
κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι.
«Δημιουργήθηκε μεταξύ τους μια μικρή φιλία…»
Στις αφηγήσεις της, που αποτυπώθηκαν στο βιβλίο μου «Σταύρος Κουγιουμτζής – Άσε με πάλι να σου πω…», που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2023 από τον «Μετρονόμο», η Αιμιλία Κουγιουμτζή, σύζυγος του συνθέτη, αναφέρει πως ο Κουγιουμτζής αγαπούσε πάρα πολύ τον Καζαντζίδη, αλλά κι ο Καζαντζίδης συμπαθούσε τον Σταύρο. Μάλιστα, μια μέρα, που ηχογραφούσε ο Κουγιουμτζής, πήγε στα στούντιο της Columbia, αποκλειστικά για να τον γνωρίσει. Όπως θυμάται η ίδια:
Επαγγελματικά, μόλις κατεβήκαμε στην Αθήνα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκε (O Σταύρος), ήταν να επισκεφτεί τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, το είδωλο όλων των συνθετών, στο μαγαζί που τραγουδούσε το CAN–CAN. Αγαπούσε πολύ τον Μπιθικώτση, όπως και τον Καζαντζίδη. Κι εγώ νομίζω, ότι σε μερικά τραγούδια ο Καζαντζίδης είναι αξεπέραστος. Επίσης, αγαπούσε πολύ τον Στράτο Παγιουμτζή και όλους τους παλιούς.
Ο Καζαντζίδης έτρεφε μια συμπάθεια για τον Σταύρο και μια φορά πήγε και στα στούντιο της Columbia, που έγραφε κάποια τραγούδια ο Σταύρος, για να τον γνωρίσει. Ο Σταύρος συγκινήθηκε κι από τότε, εκτός από την αλληλοεκτίμηση, δημιουργήθηκε μεταξύ τους μια μικρή φιλία. Είχαμε βρεθεί κάποιες φορές τόσο στη Θεσσαλονίκη, όσο και στη Χαλκιδική, αλλά δεν ξέρω τι έγινε και δεν έκαναν κάτι μαζί. Έπρεπε να είχαν κάνει έστω ένα τραγούδι. Άλλωστε ήταν και οι δυο πολύ απλοί και ολιγαρκείς σαν άνθρωποι.
Όταν ο διευθυντής της Minos, o κ.Μάκης Μάτσας άκουσε το «21» και πριν σκεφτούν τον Γιώργο, έκανε μια πρόταση στον Σταύρο: «Σταύρο σκέφτομαι τον Καζαντζίδη. Τι θα’λεγες;» Γοητεύτηκε ο Σταύρος από αυτό. Αλλά ο Μάτσας του είπε παράλληλα πως ο Καζαντζίδης ήταν λίγο δύσκολος άνθρωπος και δεν θα το πει, όπως θα ήθελε ο Σταύρος. Θα έβαζε δικά του πράγματα δηλαδή. Κι επειδή ο Σταύρος είχε συμπαθήσει πια τον Γιώργο, δεν το διακινδύνευσε. Πολλά χρόνια αργότερα, ο Σταύρος αφιέρωσε το «Κάτι παιδιά που αγαπάνε το τραγούδι» σε στίχους του Κώστα Ριτσώνη, στον Στέλιο Καζαντζίδη…
Οφείλω να ομολογήσω πως αν και παλαιότερα είχα αναφερθεί στη δήλωση του Σταύρου Κουγιουμτζή για τον Στέλιο Καζαντζίδη, την αφορμή για τη σημερινή καταγραφή την πήρα από μια αφίσα, που έπεσε τυχαία στην αντίληψή μου και αναφέρεται σε μια εκδήλωση με τίτλο «Όσα έχω μέσα μου – Από τον Στέλιο Καζαντζίδη στον Σταύρο Κουγιουμτζή», που θα λάβει χώρα την Παρασκευή 27 Σεπτέμβρη στις 8.30 το βράδυ, στο Δημοτικό Κηποθέατρο Νίκαιας.
