Στην πρώτη τους κοινή εμφάνιση στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, το ΜεĪΖοΝ Ensemble και το Equábili Vocal Ensemble θα ξετυλίξουν το νήμα μιας μουσικής παράδοσης που έχει τις ρίζες της στη λατρευτική πολυφωνία της Αναγέννησης και απλώνεται ως τα αισθητικά ρεύματα του 20ού και 21ου αιώνα. Το απαιτητικό πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει επιλογές από ένα ευρύ φάσμα του χορωδιακού ρεπερτορίου, από τον 16ο αιώνα μέχρι τις μέρες μας, με την υπογραφή επιφανών μουσουργών όπως οι:
Sergei Rachmaninoff [Σεργκέι Ραχμάνινοφ], Arvo Pärt [Άρβο Παιρτ], Pyotr Ilyich Tchaikovsky [Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι], Petr Eben [Πετρ Έμπεν], Francis Poulenc [Φρανσίς Πουλένκ], Ralph Vaughan Williams [Ραλφ Βων Ουίλλιαμς], Frank Havrøy [Φρανκ Χαβρέυ], Claude Debussy [Κλωντ Ντεμπυσσύ], Zoltán Kodály [Ζόλταν Κοντάυ], Tomás Luis De Victoria [Τομάς Λουίς δε Βικτόρια], Miklós Csemiczky [Μίκλος Τσεμίτσκυ], Moses Hogan [Μόουζες Χόγκαν] και Ivan Hrušovský [Ιβάν Χρουσόφσκυ]. Θα ακουστεί επίσης το έργο «Το φιλί» του Άλκη Μπαλτά.
Το ΜεĪΖοΝ Ensemble και το Equábili Vocal Ensemble διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος.
Χορωδιακή μουσική a cappella:
«Η εξέλιξη αυτού του ιδιαίτερου είδους φωνητικής μουσικής ποικίλλει ανά χρονική περίοδο και γεωγραφική περιοχή, ενώ η τεχνική του δυσκολία και η ακουστική του ομορφιά παραμένουν ίδιες στο πέρασμα των αιώνων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η αφετηρία για το a cappella τραγούδι, με τη μορφή που το γνωρίζουμε σήμερα, προσδιορίζεται κατά την εποχή της εμφάνισης της θρησκευτικής μουσικής στην Ευρώπη και τη Βαλτική Θάλασσα αλλά και των βυζαντινών ορθόδοξων τελετουργιών. Ετυμολογικά, ο όρος “alla cappella” σημαίνει “κατά το ύφος του παρεκκλησίου”, επειδή αυτό το είδος τραγουδιού εκτελούνταν συνήθως σε ναούς. Ωστόσο, όταν πρωτοεμφανίστηκε, συνοδευόταν από ένα μουσικό όργανο, παρεμφερές με το σημερινό εκκλησιαστικό όργανο.
Από τον Μεσαίωνα μέχρι τον 19ο αιώνα, γρηγοριανά μέλη, θρησκευτικά μοτέτα, πολυφωνικές λειτουργίες, χορικά, ρέκβιεμ, μαδριγάλια και κοσμικά χορωδιακά έργα με θέμα τη ζωή, τη φύση και τον έρωτα είναι κάποια από τα είδη χορωδιακής μουσικής a cappella που γράφτηκαν από συνθέτες όπως οι ντε Πρε, ντι Λάσσο, Μόρλεϋ, Παλεστρίνα, Μοντεβέρντι, Μπαχ, Μπραμς, Βέρντι, Τσαϊκόφσκι κ.ά. Αλλά και κατά τον 20ό αιώνα, συνθέτες όπως οι Πουλένκ, Κοντάυ, Ραχμάνινοφ, Μπρίττεν και Μπάρμπερ, καθώς και πολλοί άλλοι που είναι ακόμη εν ζωή, έγραψαν έργα για μικτές, ανδρικές, γυναικείες και παιδικές φωνές a cappella.
Αρκετοί έλληνες συνθέτες (Θ. Πολυκράτης, Ι. Σακελλαρίδης, Γ. Τριάντης, Θ. Παπακωνσταντίνου, Μ. Αδάμης και Δ. Παπαποστόλου) μας άφησαν χορωδιακά αριστουργήματα της ελληνορθόδοξης θρησκευτικής μουσικής που μέχρι και σήμερα αποδίδονται από ανδρικές και μικτές χορωδίες σε ναούς της χώρας. Ωστόσο, η πλειονότητα των ελληνικών χορωδιακών a cappella με κοσμικό κείμενο αποτελούν μουσικές διασκευές παραδοσιακών, έντεχνων ή λαϊκών τραγουδιών από συνθέτες όπως ο Α. Αινιάν και ο Γ. Κωνσταντινίδης, αλλά και από σύγχρονους δημιουργούς όπως οι Θ. Αντωνίου, Γ. Κουρουπός, Α. Μπαλτάς κ.ά.».
-Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
