Μετά τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Πάνο Μουζουράκη, τον Νίκο Πορτοκάλογλου και τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, φέτος ήταν η σειρά του Μίλτου Πασχαλίδη για να φορέσει το «Επίσημο ένδυμα» του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και να εμφανισθεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, για δυο «sold out» συναυλίες στις 27 και 28 Νοεμβρίου.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης με τη συνοδεία της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης, υπό τη διεύθυνση του Τάσου Συμεωνίδη και με τους… «Τρεις σωματοφύλακες» (όπως τους χαρακτήρισε ο ίδιος ο Μίλτος), Θύμιο Παπαδόπουλο στα πνευστά, Πάρι Περυσινάκη στα νυκτά έγχορδα και Γιάννη Μπελώνη στο πιάνο, παρουσίασε ένα πρόγραμμα, όπου εκτός από τις πολύ μεγάλες επιτυχίες, επιλέχθηκαν κάποια από τα λιγότερο γνωστά, αλλά εξίσου ξεχωριστά τραγούδια του.
Τις «επίσημες» και ευφάνταστες ενορχηστρώσεις για τη συμφωνική ορχήστρα επιμελήθηκαν ο Γιάννης Μπελώνης, ο Δημήτρης Οικονομίδης και ο Μανόλης Ανδρουλιδάκης. Τον ήχο φρόντισαν ο Αλέξανδρος Ραΐδης και ο Πασχάλης Κολέντσης και τους φωτισμούς ο Ηλίας Ιντούδης.
Παρακολουθήσαμε την πρώτη παράσταση της Τετάρτης 27 Νοεμβρίου, που (όπως και η δεύτερη συναυλία), αποτέλεσε μια αναδρομή, κατά κάποιο τρόπο, στο σύνολο της διαδρομής του Μίλτου Πασχαλίδη στο ελληνικό τραγούδι, ξεκινώντας από την Κρήτη και τον «Ερωτόκριτο» και καταλήγοντας στο «Αγόρι με τις δυο καρδιές» το cd που κυκλοφόρησε πρόσφατα από το Ogdoo Music Group, με τη μουσική και τα τραγούδια που έγραψε για το ομώνυμο θεατρικό έργο των Αφγανών συγγραφέων Hamed και Hessam Amiri και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο «Άλμα», σε θεατρική προσαρμογή του Phil Porter, μετάφραση στα ελληνικά του Αντώνη Γαλέου και σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά. Δεν μπορώ να μη σταθώ στις παρεμβάσεις του Μίλτου ανάμεσα στα τραγούδια, με πληροφορίες και άγνωστες ιστορίες για αυτά, που έδωσαν στη συναυλία ένα χαρακτήρα ραδιοφωνικής εκπομπής.
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, πριν μπει στο «Δωμάτιο με καθρέφτες»: «Ένα τραγούδι που γίνεται δημοφιλές κι ένα τραγούδι που δεν γίνεται τελικά δημοφιλές, χρειάζονται ακριβώς τον ίδιο κόπο και ιδρώτα για να γραφτούν». Αποκάλυψε επίσης πως όταν έγραψε τα «Χίλια ποτάμια» και το άκουσε ο Θάνος Μικρούτσικος, του είπε: «Να, αυτό είναι όπως θα ονειρευόμουνα ένα σύγχρονο ελληνικό τραγούδι».
Συγκράτησα ακόμη τα λόγια του Μίλτου για τη «Χώρα των αθώων» σε στίχους του Μάνου Ελευθερίου, το πιο σκληρό ποίημα που έχει μελοποιήσει, που γράφτηκε με αφορμή τη δολοφονία του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Στη συναυλία της Τετάρτης, ο Μίλτος έκανε ειδική αναφορά και αφιέρωσε το τραγούδι στον Βαγγέλη Γιακουμάκη, τη Γαρυφαλλιά, την Καρολάιν, την Ελένη Τοπαλούδη και τον Ζακ Κωστόπουλο.
Στον αντίποδα του σκληρού στίχου του Μάνου Ελευθερίου, αλλά και πάλι μέσα από τη «Χώρα των αθώων» που κυκλοφόρησε καταμεσής της πρώτης καραντίνας από το Ogdoo Music Group ο Μίλτος Πασχαλίδης αναφέρθηκε στο πιο τρυφερό τραγούδι που έγραψε και αφιέρωσε στη μικρή κόρη του τη Χριστίνα, που ήταν ακόμη στην κοιλιά της μάνας της. Στο βαλσάκι «Μόνο να γελάς», σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, ακούγεται ένας υπόκωφος ήχος, σαν τρένο που περνά μακριά. Ο ήχος αυτός δεν είναι άλλος από το… υπερηχογράφημα που ρυθμίστηκε έτσι ώστε να κρατά τον ρυθμό σε όλο το τραγούδι. Οπότε η Χριστίνα έχει κάνει δίσκο από την κοιλιά της μάνας της!!!
Κι επειδή τόσα χρόνια έχω βαρεθεί να γράφω, πως οι περισσότεροι καλλιτέχνες στις συναυλίες τους επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια, δεν μπορώ να μην είμαι ικανοποιημένος με την επιλογή και συγχρόνως με την συμφωνική εκτέλεση του συγκεκριμένου ρεπερτορίου. Δεν περίμενα ποτέ, για παράδειγμα, πως θα μπορούσε να γίνει μια εφ’ολης της ύλης συναυλία του Μίλτου Πασχαλίδη και θα έλειπαν από το πρόγραμμα το «Στα είπα όλα», οι «Βαριές κουβέντες», «Της λήθης το πηγάδι», ο «Ακροβάτης», τα «Ξημερώματα», ακόμα και ο «Έρωτας αρχάγγελος», που, αν και επανεκτέλεση, έχει σταθερή θέση στα προγράμματά του. Εκφράζοντας μια προσωπική επιθυμία, θα ήθελα κάποια στιγμή να ακούσω ζωντανά τα… «Ρεμάλια» του Μίλτου σε στίχους του Οδυσσέα Ιωάννου, που τραγούδησε μαζί με τον Γιάννη Ζουγανέλη και τον Σάκη Μπουλά, συμπεριλήφθηκε το 2012 στον δίσκο του «Ξένοι σ’ έναν τόπο που αλλάζει» και, μεταξύ άλλων, λέει:
«Στα ξερά μας τα κεφάλια
πάντα ήμασταν φυγάδες
κοιμηθήκαμε ρεμάλια
και ξυπνήσαμε μπαμπάδες…»
Το πρόγραμμα της συναυλίας
Μέρος 1ο
1) Ερωτόκριτος (Γιάννης Μαρκόπουλος – Βιτσέντζος Κορνάρος)
2) Καπηλειό (Δημήτρης Αποστολάκης)
3) Παραμύθι με λυπημένο τέλος (Μίλτος Πασχαλίδης)
4) Απουσία (Μίλτος Πασχαλίδης)
5) Πεθαμένες καλησπέρες (Μίλτος Πασχαλίδης)
6) Κακές συνήθειες (Μίλτος Πασχαλίδης)
7) Πηνελόπη (Μίλτος Πασχαλίδης)
8) Δωμάτιο με καθρέφτες (Μίλτος Πασχαλίδης)
9) Φωτιά μου (Μίλτος Πασχαλίδης)
10) Βυθισμένες άγκυρες (Μίλτος Πασχαλίδης – Οδυσσέας Ιωάννου)
11) Αγύριστο κεφάλι (Μίλτος Πασχαλίδης – Άλκης Αλκαίος)
12) Ένα πεύκο στην ακρογιαλιά (Μίλτος Πασχαλίδης)
13) Οι ντομάτες (Μίλτος Πασχαλίδης – Δημήτρης Αποστολάκης)
Μέρος 2ο
1) Περσείδες (Μίλτος Πασχαλίδης)
2) Ελιοματούσα (Μίλτος Πασχαλίδης)
3) Η δική μας γλώσσα (Μίλτος Πασχαλίδης)
4) Πώς να σωπάσω (Σταύρος Ξαρχάκος – Κώστας Κινδύνης)
5) Ήθελα κάτι να σου πω (Χρήστος Λεοντής – Γιάννης Ρίτσος)
6) Ο τυμβωρύχος (Θάνος Μικρούτσικος – Κώστας Λαχάς)
7) Χίλια ποτάμια (Μίλτος Πασχαλίδης)
8) Στις ξερολιθιές (Μάριος Τόκας – Άλκης Αλκαίος)
9) Στη χώρα των αθώων (Μίλτος Πασχαλίδης – Μάνος Ελευθερίου)
10) Μόνο να γελάς (Μίλτος Πασχαλίδης – Οδυσσέας Ιωάννου)
11) Το αγόρι με τις δυο καρδιές (Μίλτος Πασχαλίδης) Ορχηστρικό
12) Τα τραγούδια μια σταλιά (Μίλτος Πασχαλίδης – Οδυσσέας Ιωάννου)
Encore
Ερωτόκριτος (Γιάννης Μαρκόπουλος – Βιτσέντζος Κορνάρος)
-Οι φωτογραφίες στη gallery, προέρχονται από τη σελίδα της Προέδρου του Κέντρου Πολιτισμού της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας Άννας Μυκωνίου στο Facebook.
