Ο Περικλής Κοροβέσης, έφυγε απ’ τους δρόμους που ο ίδιος άνοιξε, μέσα από την ελευθερία, τη σεξουαλική απελευθέρωση, τους αγώνες, τις πίκρες που κρύβουν ακόμη και οι πιο μεγάλες νίκες.
Έφυγε με το τασάκι του γεμάτο γόπες και το ποτήρι του μισοάδειο από τσίπουρο.
Αυτή είναι η τελευταία του συνέντευξη, που απαντά κρυστάλλινα στο: “Υπήρχαν τελικά νεκροί στο Πολυτεχνείο;”, “Τί είναι καύλα;”, “Πόσο πονάνε οι χωρισμοί;”, “Πώς ήταν τα βασανιστήρια;”, “Πώς ήταν να σε θεωρούν αρχηγό της 17Ν;”.
Για το Πολυτεχνείο
«Το αναίμακτο του Πολυτεχνείου είναι μια προπαγάνδα υπέρ της Χούντας»
«Το κράτος είναι ενιαίο. Είτε είναι δικτατορικό, είτε είναι δημοκρατικό, είτε είναι φασιστικό, είναι το ίδιο μηχάνημα που παίζει διαφορετικούς ρόλους. Οπότε, το δημοκρατικό κράτος είναι αλληλέγγυο με το προηγούμενο το φασιστικό».
«Ήμασταν μια παρέα 20 με 30 άτομα που νομίζαμε ότι μπορούμε να ανατρέψουμε τη Χούντα. Δεν είχαμε αυτή τη δύναμη σε σχέση με τα τανκς, είχαμε όμως πνευματική ανωτερότητα.
Τα ανθρωποειδή ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, άνθρωπος της διπλανής πόρτας, άνεργος που βρήκε μια δουλειά στο δημόσιο που στα καθήκοντα του ήταν να βασανίζει έναν άλλον άνθρωπο».
«Στα βασανιστήρια δεν ξέρεις αν θα βγεις ζωντανός, όμως σε ενισχύουν τα ποτάμια της ζωής. Αυτά που σου ζητάνε είναι να προδώσεις τους φίλους σου, ανάμεσα τους και ο έρωτας σου για να σώσεις το τομάρι σου. Τι νόημα έχει να σώσω το τομάρι μου, όταν προδώσω τον κόσμο μου; Η ζωή μου αξίζει με κάποιες προϋποθέσεις, αλλιώτικά δεν τη θέλω».
«Αυτούς που δεν χωνεύω είναι αυτούς που έμειναν στην αδράνεια, όχι αυτούς που παλέψανε. Κι αυτούς που ‘σπάσανε’ τους θεωρώ συντρόφους μου».
Για τη ζωή
«Έχω ζήσει ευχαρίστηση στο κορμί μου. Γίνομαι 80. Πες ότι θα ζήσω ακόμη 20 χρόνια, θα πάω στα 100. Σε βλέπω έτσι αγνή και όμορφη και μου έρχεται να πω, στα αρ…α μου αν ζήσω άλλα 20 χρόνια, τα χω ζήσει ήδη 4 φορές».
«Απ’ τη στιγμή που γεννιόμαστε Χρύσα, μας προετοιμάζουν για σκλάβους. Ο τρόπος για να βρούμε τον εαυτό μας είναι η ανυπακοή. Και ανυπακοή τί σημαίνει; Κουράγιο να ακολουθείς την καύλα σου. Σου δόθηκε η ευκαιρία της ζωής, με ευλάβεια υπηρέτησε τη».
Δείτε όλη τη συνέντευξη του Περικλή Κοροβέση στη Χρύσα Λύκου