Καταρχάς τι αποκόμισες αλλά και τι κρατάς από αυτά τα είκοσι χρόνια στη μουσική;
Μοιράστηκα μουσικές με αγαπημένους ομοτέχνους μου που είχα μεγάλο θαυμασμό για αυτούς και δεν με απογοήτευσαν, γνώρισα κάποιους άλλους από αυτούς αλλά και ανθρώπους τους οποίους συνάντησα σε συναυλίες και μαγαζιά που έμειναν στη ζωή μου. Ταξίδεψα αρκετά και ταξιδεύω σε τόπους που με γεμίζουν ομορφιά μέσα μου. Η μουσική έχει πολλά δώρα…
Ποια θέση έχουν στη δημιουργία και την μουσική σου και κατά προέκταση στη συναυλία τα Μακρινά Ξαδέλφια;
Είμαστει ελάχιστοι εκείνοι που χαθήκαμε από αυτή την παρέα για την οποία είμαι ευγνώμων. Τα τραγούδια μου ζυμώθηκαν μέσα από εκείνη την παρέα και εξακολουθούν να ζυμώνονται διαμέσου της…
Ακόμα και για μία «επετειακή» συναυλία οι προσκεκλημένοι/ες σου είναι ασυνήθιστα πολλοί/ές. Τι σε έκανε να έχεις τόσες συμμετοχές;
Θα ήταν πολύ περισσότερο/εςι αλλά δεν μας το επιτρέπει ο χρόνος. Μπορεί να δείχνει λίγο ασυνήθιστο αλλά για εμένα είναι το φυσιολογικό και αυτό που με κάνει να νιώθω ότι θα σμίξουμε με τους ανθρώπους που μοιραστήκαμε τόσες όμορφες στιγμές όλα αυτά τα χρόνια.
Θα έλεγα ότι οι προσκεκλημένοι/ες σου διακρίνονται σε δύο ομάδες, εκείνοι/ες που προέρχονται από την λαϊκή/λόγια μουσική και εκείνοι/ες της παραδοσιακής. Αισθάνεσαι κα διαπιστώνεις ότι έχεις επηρεαστεί, ίσως και εντάσσεσαι, εξίσου και στις δύο;
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να κατατάξω τον εαυτό μου κάπου γιατί έχω μέσα μου αρκετά διαφορετικά στοιχεία τα οποία ίσως ακόμα να πρέπει να αφομοιώσω. Η μουσική είναι ένα ταξίδι που δεν έχει αρχή και τέλος και αυτό είναι που σου δίνει την ελευθερία. Ολοι/ες προσκεκλημένοι/ες αυτής της συναυλίας είναι κατά κάποιο τρόπο δάσκαλοι και δασκάλες μου. Όσο κακός μαθητής και αν ήμουν…(γέλια)
Δεν μπορώ όμως να μη σε ρωτήσω γιατί και πώς προσκάλεσες την Sadahzinia, μια εξαίρετη εκπρόσωπο του ελληνικού hip-hop που όμως σίγουρα δεν περιμέναμε να δούμε σε συναυλία σου.
Με την κυρία του ελληνικού hip hop/low bap γνωριστήκαμε μέσω της αγαπημένης μου Ελένης Βιτάλη στις παραστάσεις που κάναμε μαζί το χειμώνα. Τη θαύμαζα πάντοτε και χάρηκα πάρα πολύ που ήταν καλύτερη ακόμα και από όσο την φανταζόμουν, τόσο ως μουσικός όσο και σαν άνθρωπος. Προέκυψε λοιπόν μια ωραία συνεργασία σε ένα τραγούδι στο οποίο ταίριαξε απόλυτα ο τρόπος της. Είναι μεγάλη η χαρά μου που θα βρίσκεται μαζί μας εκεί!
Πέρα από μια γιορτή για τα «μουσικά γενέθλια» σου θα είναι μια συναυλία νοσταλγίας ή απολογισμού ενόψει της αρχής ενός επόμενου και νέου κεφαλαίου της διαδρομής σου;
Ακριβώς αυτό νιώθω, ότι είναι ένας καινούριος κύκλος καιταυτόχρονα μία νοσταλγική ματιά από το τρένο καθώς απομακρύνομαι προς αυτόν τον νέο προορισμό.
Και τι να περιμένει ο κόσμος που θα έρθει εκείνο το βράδυ στην Τεχνόπολη;
Ο κόσμος που θα έρθει είναι όλοι και όλες που τόσα χρόνια βρισκόμαστε σε μεγάλους χώρους και πλέον ξέρουμε καλά ο ένας τον άλλον οπότε ξέρουν τι να περιμένουν. Εμείς θα προσπαθήσουμε να περάσουν όσο πιο όμορφα γίνεται. Είναι μία μεγάλη υποχρέωση από καρδιάς και παράλληλα ο μόνος τρόπος ανταμοιβής για όλη αυτή την αγάπη την οποία μου χάρισαν επί τόσα χρόνια και εξακολουθούν να το κάνουν.
Είμαι σίγουρος Θοδωρή ότι όλοι και όλες θα σου έλεγαν ότι την αξίζεις και με το παραπάνω…
