Με αφορμή τη συναυλία για τα 60 χρόνια το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου στο Ηρώδειο, ο Χρήστος Νικολόπουλος μίλησε στο Στούντιο 4 για όσα έζησε γράφοντας μεγάλα τραγούδια και για τις συνεργασίες τους.
«Φυσικά θα ξεχώριζα τον Στέλιο Καζαντζίδη κι είναι πιο ψηλά στη συνείδησή μου γιατί με αυτόν γράψαμε τις μεγαλύτερες επιτυχίες, όπως το Υπάρχω. Ήταν καλός άνθρωπος κι εξαιρετικός στην παρέα. Είχε πολύ χιούμορ κι αυτοσαρκασμό. Του άρεσε ο χορός. Είχε μία υπερβολική φοβία και νόμιζε ότι όλα γύρω του ήταν ύποπτα, αλλά ήταν καλός άνθρωπος. Με άκουγε σε όλα τα ερμηνευτικά, σε ό,τι τραγουδούσε. Ήταν υπάκουος» εξομολογήθηκε ο Χρήστος Νικολόπουλος.
«Και ο Στράτος Διονυσίου ήταν τεράστιος τραγουδιστής για εμένα. Τότε ήταν σχεδόν ισάξιοι. Ο Στράτος το στήριζε το τραγούδι κι ήταν παρών, ο Καζαντζίδης ήταν απών. Τα περισσότερα χρόνια που ήταν τραγουδιστής, ήταν απών για διάφορους προσωπικούς λόγους. Νομίζω το ότι δεν στήριζε ο Καζαντζίδης το λαϊκό τραγούδι ζωντανά με την ύπαρξή του, ήταν ένα πολύ μεγάλο πλήγμα για το λαϊκό τραγούδι» δήλωσε ο εμβληματικός συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος.
