Ο πατέρας συχνά δυσκολεύεται να κατανοήσει τη σημαντική του συμβολή στην ανατροφή του παιδιού, ειδικά όταν αυτό είναι νεογέννητο. Πολλοί πιστεύουν ότι η συμμετοχή τους είναι περιορισμένη, καθώς η μητέρα είναι αυτή που θηλάζει το μωρό. Ωστόσο, οι μπαμπάδες μπορούν να ασκήσουν σημαντική επιρροή στον θηλασμό και στην ευημερία τόσο της συντρόφου τους όσο και του παιδιού τους. Οι έρευνες δείχνουν ότι όταν μια μητέρα έχει τη στήριξη και την ενθάρρυνση του συντρόφου της, ο θηλασμός είναι πιο αποτελεσματικός και διαρκεί περισσότερο.
Ας εξετάσουμε με ποιον τρόπο μπορεί ο πατέρας να στηρίξει τη μητέρα κατά τη διάρκεια του θηλασμού:
1. Να είναι έτοιμος
Ο πατέρας έχει τη δυνατότητα και την υποχρέωση να προετοιμαστεί για τον θηλασμό, ξεκινώντας με την ανάγνωση σχετικά με τη σημασία του. Μπορεί επίσης να συμμετάσχει σε σεμινάρια που αναλύουν την αξία του θηλασμού, καθώς και το πώς μπορεί να υποστηρίξει τη σύντροφό του ώστε να έχει επιτυχία στον θηλασμό του μωρού τους.
2. Πρέπει να είναι ενθαρρυντικός
Από τη στιγμή που θα αποκτήσει τις κατάλληλες γνώσεις, θα είναι σε θέση να εκφράσει τα σωστά και κατάλληλα λόγια στη σύντροφό του. Οτιδήποτε άλλο, όπως κλισέ ή έξυπνες ατάκες, μπορεί να της προκαλέσει μόνο πονοκέφαλο. Ο πατέρας οφείλει να είναι τρυφερός και υποστηρικτικός προς τη σύντροφό του κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Πρέπει να αναλαμβάνει επιπλέον ευθύνες, ώστε εκείνη να μπορεί να αφοσιωθεί πλήρως στον θηλασμό του μωρού.
3. Πρέπει να είναι φίλος, σύντροφος και να διαθέτει υπομονή
Είναι γεγονός ότι αυτή τη στιγμή η οικογένεια χρειάζεται ηρεμία και μόνο ηρεμία. Η μητέρα που θηλάζει μπορεί να υποφέρει από την καισαρική τομή της, να νιώθει κούραση, πόνο και άγχη, γεγονός που μπορεί να την οδηγήσει σε νευρικότητα ή άλλες αντιδράσεις που δεν είναι ευχάριστες. Επιπλέον, οι ορμόνες της μετά τη γέννα βρίσκονται σε μια περίεργη κατάσταση. Ο πατέρας θα πρέπει να μην επιδεινώνει την κατάσταση, αλλά να αντιδρά με ηρεμία και υπομονή. Κανείς δεν έχει κινδυνεύσει από μια αγκαλιά και τρυφερότητα. Αν δείξει κατανόηση και τρυφερότητα, σύντομα τα πράγματα θα βελτιωθούν. Κυρίως, θα έχει στηρίξει τη σύντροφό του στο δύσκολο έργο του θηλασμού.
Ας διευκρινίσουμε ότι το νεογέννητο βρέφος δεν ανήκει αποκλειστικά στη μητέρα. Ο πατέρας δεν θα πρέπει να διστάζει ή να φοβάται να αγκαλιάσει, να παίξει, να νανουρίσει ή να φροντίσει το μωρό του. Η ενεργή συμμετοχή του είναι εξαιρετικά σημαντική, τόσο για τη σχέση τους όσο και για την ευημερία του βρέφους και της οικογένειας συνολικά. Πολλοί μπαμπάδες περιμένουν να περάσει κάποιο διάστημα πριν εμπλακούν, αλλά είναι λάθος να παραμένουν ως παρατηρητές σε μια τόσο όμορφη και καθοριστική περίοδο της οικογενειακής ζωής.
