Πρόκειται για ένα πολύτιμο εγχειρίδιο ζωής που δεν αναλώνεται στην νοσταλγία, απλά παρέχει εφόδια που θα μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε ηθικά και πνευματικά σε έναν άνυδρο από έμπνευση και όραμα κόσμο που αποθεώνει την απατηλη ιλουστρασιόν εικόνα και τη φθαρτή ύλη.
Φίλος ο ίδιος πολύ σημαντικών καλλιτεχνών, διατυπώνει τις σκέψεις του για αυτούς με βάση τις βιωμένες εμπειρίες του και όχι μέσα από αφηγήσεις άλλων.
Εδώ παραθέτω από το κεφάλαιο του βιβλίου του με τίτλο «Γιώργος Νταλάρας, ο καλλιτέχνης που έχει σημαδέψει και στοιχειώσε τον βίο μας» κάποιες από τις σκέψεις του για αυτό το μοναδικό φαινόμενο καλλιτέχνη που εξακολουθεί να σφραγίζει δημιουργικά την εποχή του.
Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάκης:
Ο Γιώργος Νταλάρας επιλέγει να ερμηνεύει τραγούδια που ξεπηδούν μέσα από την ψυχική ιδιοσυγκρασία του Ελληνα, είτε πρόκειται για ρεμπέτικο, λαικό, έντεχνο ή πολιτικό, χωρίς να είναι πομπώδες ή εκκωφαντικό.
Έχει την ικανότητα να δίνει φωνή στις εσωτερικές σιωπές και ανησυχίες του Έλληνα και να τις στέλνει κατευθείαν στα χείλη του και να τραγουδούν μαζί.
Έχει γνώση, αισθητική και στέκεται με σεβασμ’ο απέναντι στους δημιοργούς, με αρμονία και μέτρο, ξορκίζοντας τα φαντάσματα της μουσικής κακογουστιάς που σουλατσάρουν δίπλα μας.
Είναι ένας δανδής του ελληνικού τραγουδιού, ένας εστέτ μανιακός με τον ήχο, που μας θυμίζει ότι δεν πρέπει να λησμονούμε ότι το «δαιμόνιο» είναι ο πρωταγωνιστής κάθε αληθινής δημιουργίας.
