Η Ελληνίδα πρώην πρωταθλήτρια δρόμων αντοχής, μεταξύ άλλων, μίλησε για τη κακοποίηση που είχε δεχτεί από τον πατέρα της.
Η γνωστή πρωταθλήτρια, Μαρία Πολύζου, μίλησε στην εκπομπή της ΕΡΤ «Στούντιο 4» για την σεξουαλική κακοποίηση που δέχθηκε ως παιδί. Παράλληλα αναφέρθηκε στις δυσκολίες που αντιμετώπισε στον αθλητισμό, αλλά και στον καρκίνο.
«Γεννήθηκα στην Πάτρα σε μια φτωχική οικογένεια, ήμασταν 5 παιδιά. Είναι από αυτά που ακούμε στην τηλεόραση και θέλουμε να κλείσουμε την τηλεόραση για να μην πονέσουμε και να μην σταθούμε απέναντι σε κάτι που δυστυχώς συμβαίνει στην κοινωνία μας. Υπήρχε βία, ο πατέρας μου αλκοολικός, οπότε ήρθε κάποια στιγμή που έκατσε πάρα πολύ στραβά η ζωή σ΄ εμένα κι εκεί που ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί στα 11, ξαφνικά άρχισε να μαυρίζει ο τόπος, η κοινωνία, η ζωή η ίδια. Έχει να διαχειριστείς καταστάσεις που είναι η ίδια η ζωή, δηλαδή δεν είναι εύκολο αυτό. Ένα παιδί να διαχειριστεί στην Πάτρα εκείνα τα χρόνια. Δεν ξέρεις τι ακριβώς γίνεται, έχεις στην αίσθηση ότι κάτι κακό συμβαίνει. Μετά το αντιλαμβάνεσαι. Τότε δεν υπήρχε τηλεόραση, media. Είναι υποψιασμένο ένα παιδί τώρα. Πρέπει να διαχειριστείς την αναπνοή της ζωής. Μέχρι τα 11 δεν υπήρχε σεξουαλική κακοποίηση. Εκεί ένα παιδί χάνει το σύμπαν όλο. Δεν ένιωθα ενοχές, ήταν ξεκάθαρο για εμένα ποιος φταίει», περιέγραψε αρχικά η Μαρία Πολύζου.
«Νομίζω ότι ο αθλητισμός ήταν το καλύτερο που μου συνέβη στη ζωή, δηλαδή ήρθε καπάκι. Είναι απίστευτο πως ήρθε στα 12 μου χρόνια ο αθλητισμός και από εκεί και πέρα άρχισα να χτίζω τα όνειρα μου πάνω σε αυτό. Όλη μου η ζωή είναι ένας αγώνας. Στα 11 μου χρόνια ήρθε και η σεξουαλική κακοποίηση από τον πατέρα μου, δεν ήθελα όμως εκείνη τη στιγμή να μιλήσω σε κανέναν. Δεν μιλάς ποτέ εκείνη τη στιγμή, δεν σε ακούει κανένας ποτέ», συμπλήρωσε.
«Εκείνη τη στιγμή δεν μιλάς, δεν θα σε ακούσει κανένας. Σκέφτεσαι ότι δεν έχει νόημα η ζωή. Μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα από το σπίτι. Τα όνειρα μου ήταν απίστευτα. Μπορεί να μου διέλυε το σώμα αλλά νομίζω ότι τα όνειρα και το μυαλό μου δεν τα πείραξε ποτέ κανένας. Είχα όνειρο να φτάσω στους Ολυμπιακούς Αγώνες, να φτάσω στα δικά μου μετάλλια και στις δικές μου κορυφές. Ήθελα να ξεφύγω, να σπουδάσω γιατί τότε ήταν πάρα πολύ δύσκολο στην Πάτρα να πεις ότι θα πας στο Πανεπιστήμιο όταν δεν τελείωναν ούτε το δημοτικό. Οπότε με φάρο τα όνειρα μου προχωρούσα στη ζωή», τόνισε.
