Για τη «ζαριά» και το «ζάρι», ρεαλιστικά, μεταφορικά αλλά και σουρεαλιστικά έχουν γραφτεί «πράματα και θάματα».
Ένα μικρό σεργιάνι σε αυτά… δίχως τα τα τα και άλλα επιλήψιμα και πονηρά.
Εν άρχή Βίρβος και Μπιθικώτσης: «Φέρε μια καλή»
.
Και αφού δεν έρχονται οι εξάρες…
Δεν ξαναπαίζω ζάρια πια, ούτε ραμί και πάστρα
Μακάρι να μου τάξουνε, τον ουρανό με τ’ άστρα
Ο Βαγγέλης Περπινιάδης πάντως το δούλευε… το «ζάρι» και το «τάβλι».
Ακούστε τις ζαριές… Φοβερό εφέ!
Και ο Μπιθικώτσης με τον Βίρβο πάντως επανήλθαν στο θέμα…
Η μια ζαριά χειρότερη απ’ την άλλη
Και μια καλή πότε θα φέρω πάλι;
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος πάντως, ακάθεκτα προτείνει
Πιάσ’ τα ζάρια μες στα χέρια σου βαριά
παίξ’ τα όλα μονομιάς σε μια ζαριά
Βλέπετε όταν «Η νύχτα θέλει έρωτα»… όλα τ’ άλλα πάνε σε δεύτερη μοίρα.
Το ζάρι και ο έρωτας… θέλουν τακτική:
Κάνω υπομονή, θα `ρθει κι η καλή,
θα `ρθει κι η καλή, θα σου τη φέρω,
κάτω απ’ τη διπλή κι από τη διπλή,
είναι τα πεντάρια και το ξέρω.
Χασάπικο ωραίο…
Το αθάνατο και μεστό συνάμα ζάρι των μαστόρων… του ελαφρού… στον ίσιο σκοπό!
Είναι η κάθε μας αγάπη μια ζαριά
κι αυτό το άτιμο το ζάρι που γυρίζει
άλλοτε φέρνει στην καρδιά μεγάλη πίκρα και βαριά
κι άλλοτε πάλι μ’ ευτυχία μας γεμίζει
Να ρίξουμε και… έντεχνες ζαριές
Φέρανε καλή ζαριά
και με βγάλανε στις πόρτες,
παίζοντας με σιγουριά
τρεις αλήτες και τρεις μόρτες.
Πάμε και σε πιο… παραδοσιακές ζαριές! Αργεί να ‘ρθεί το… βράδυ…
Άντε, όλη μέρα παίζει ζάρια
άντε, και το βράδυ θέλει χάδια
Φινάλε… με σέρτικες ζαριές που ξέρουν να ρίχνουν «Τα Σαΐνια»
Τα ζάρια πέσανε βαριά
μια νύχτα στο Χαϊδάρι
ο μάγκας διαμαρτύρεται
τα ρέστα του ποντάρει,
το ζάρι όμως ανάποδο
και δεν τον σιγοντάρει.
Να βάλω και +1 αν και ποια το «αντιγράφουν» οι πάντες… Κάτι σαν το …τα τα τα, δηλαδή.
Στα ζάρια θα την παίξω την καρδιά μου
και σύνορα δε βάζω στα φιλιά μου.
