Μπορεί οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες να αργούν ακόμη μήνες, αλλά οι σερβιτόροι στο Παρίσι εκπαιδεύονται ήδη για τους πεινασμένους τουρίστες που θα κατακλύσουν σύντομα την πόλη.
Κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, περίπου 200 από τους καλύτερους σερβιτόρους της Γαλλίας διαγωνίστηκαν σε έναν δικό τους αγώνα στους δρόμους του κεντρικού Παρισιού. Ονομάζεται «Course des Cafés» και η παράδοση 110 ετών απαιτεί από τους ντυμένους με στολές σερβιτόρους να διανύσουν έναν κύκλο 1,2 μιλίων κρατώντας προσεκτικά έναν δίσκο με ένα γεμάτο ποτήρι νερό, ένα άδειο φλιτζάνι καφέ και ένα κρουασάν.
Έπειτα από 12 ολόκληρα χρόνια
Οι συμμετέχοντες δεν επιτρεπόταν να τρέχουν και μπορούσαν να χρησιμοποιούν μόνο το ένα χέρι κάθε φορά για να κρατούν το δίσκο. Ο στόχος τους; Να τερματίσουν τον αγώνα όσο το δυνατόν γρηγορότερα χωρίς να τους πέσει ή να χυθεί τίποτα.
Φωτογραφία: unjourdeplusaparis.com
Όταν οι διαγωνιζόμενοι περνούσαν τη γραμμή τερματισμού, οι κριτές «έλεγχαν την «ακεραιότητα» των δίσκων τους, γράφει ο Aurelien Breeden των New York Times. «Οποιοδήποτε ποτήρι νερό κάτω από μια γραμμή μέτρησης 10 εκατοστών επέφερε ποινή 30 δευτερολέπτων. Άδειο ποτήρι; Αυτό θα είναι ένα λεπτό. Σπασμένα πιάτα; Δύο λεπτά. Κάτι που λείπει; Τρία λεπτά. Χάσατε την πιατέλα σας; Αποκλείεται».
Το πρώτο «Course des Garçons de Café» πραγματοποιήθηκε το 1914. Από τότε αποτελεί μια αγαπημένη παριζιάνικη παράδοση, αν και δεν είχε πραγματοποιηθεί για 12 χρόνια λόγω δημοσιονομικών περιορισμών, αναφέρει η Xiaofei Xu του CNN.
Bouillon Chartier, Brasserie Lipp ή Procope
Η αναβίωση του αγωνίσματος εντάσσεται στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους θερινούς Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες, οι οποίοι θα ξεκινήσουν στις 26 Ιουλίου στο Παρίσι. Οι αξιωματούχοι της πόλης ήθελαν να προωθήσουν την «αριστεία των υπηρεσιών γαλλικού τύπου» που έχει γίνει βασικό μέρος της «άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς» του Παρισιού, όπως λέει ο Nicolas Bonnet Oulaldj, ο αντιδήμαρχος αρμόδιος για το εμπόριο και το εμπόριο, στην Kim Willsher του Guardian.
«Όταν οι ξένοι έρχονται στο Παρίσι, δεν έρχονται μόνο για το Λούβρο και τον Πύργο του Άιφελ», λέει ο Bonnet-Oulaldj στους Times. «Έρχονται επίσης για να φάνε στα καφέ μας, στο Bouillon Chartier, στην Brasserie Lipp ή στο Procope».
Ο αγώνας, ο οποίος χρηματοδοτήθηκε από τη δημόσια επιχείρηση ύδρευσης της πόλης, ήταν επίσης ένας εορτασμός ενός από τα σημαντικότερα επαγγέλματα της Γαλλίας. Χωρίς τους σερβιτόρους, τα πολλά καφέ, μπαρ και εστιατόρια της πόλης θα ναυαγούσαν.
«Το μπιστρό είναι το μέρος όπου πηγαίνουμε για να γνωρίσουμε ανθρώπους, όπου πηγαίνουμε για το καφεδάκι μας, το ποτάκι μας, όπου πηγαίνουμε επίσης για να διαφωνήσουμε, να αγαπήσουμε και να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλον», λέει η Anne Hidalgo, δήμαρχος του Παρισιού, στον John Leicester του Associated Press (AP).
«Το καφέ και το μπιστρό είναι η ζωή».
«Είναι μέρος του DNA μου»
Οι νικητές του αγώνα παίρνουν μετάλλιο, διανυκτέρευση σε πολυτελές ξενοδοχείο και εισιτήρια για την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων. Φέτος, ο Samy Lamrous κέρδισε την κατηγορία των ανδρών σε 13 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα, ενώ η Pauline Van Wymeersch κέρδισε την κατηγορία των γυναικών με χρόνο 14 λεπτά και 12 δευτερόλεπτα.
Η Van Wymeersch εργάζεται ως σερβιτόρα από τα 16 της χρόνια. Σήμερα, 34 ετών, εργάζεται στο Le Petit Pont, ένα εστιατόριο κοντά στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων.
«Μεγάλωσα κατά κάποιον τρόπο με ένα δίσκο στο χέρι», λέει στο AP. «Διαμορφώθηκα, στη ζωή και στη δουλειά, από τα αφεντικά που με εκπαίδευσαν και τους πελάτες, όλους τους ανθρώπους, που γνώρισα».
«Το σερβίρισμα είναι κάτι περισσότερο από μια απλή δουλειά – είναι μέρος του DNA μου», προσθέτει.
H ιστορία του εθίμου
Αν και δεν είναι σαφές πότε ακριβώς ξεκίνησε η παράδοση, οι περισσότεροι χρονολογούν το πρώτο «course des garçons de cafe» το 1914. Για δεκαετίες, χρηματοδοτούνταν από την L’Auvergnat de Paris, μια εβδομαδιαία εφημερίδα που πήρε το όνομά της από τους μετανάστες από την περιοχή Auvergne της κεντρικής Γαλλίας που ήρθαν στην πρωτεύουσα, πολλοί από τους οποίους έγιναν ιδιοκτήτες μπιστρό και καφέ.
Ιστορικά, οι σερβιτόροι διαγωνίζονταν με κλασική ενδυμασία: λευκό σακάκι, μαύρο παπιγιόν και επίσημα παπούτσια. Οι διαγωνιζόμενοι την Κυριακή είχαν έναν ενδυματολογικό κώδικα που περιελάμβανε μια παραδοσιακή ποδιά, ωστόσο υπήρχαν και σύγχρονες πινελιές, όπως η ικανότητα να διασχίζουν τα καλντερίμια του Παρισιού με αθλητικά παπούτσια.
Φωτογραφία: unjourdeplusaparis.com
Ο André Duval, 75 ετών, ένας συνταξιούχος ξενοδόχος που φορούσε ένα μεγάλο κόκκινο παπιγιόν, είπε ότι θυμάται τις ημέρες που οι σερβιτόροι μετέφεραν κρασί – όχι νερό – στη γραμμή τερματισμού. «Είναι πολύ κρίμα που δεν ήταν τόσο μεγάλη [η διαδρομή] όσο παλιά», πρόσθεσε. Ορισμένοι από τους προηγούμενους αγώνες σερβιτόρων έφταναν τα πέντε μίλια.
Μια θεατής, η Renée Ozburn, 72 ετών, συγγραφέας και συνταξιούχος δικαστής, δήλωσε ότι ο διαγωνισμός ενσάρκωνε τη μοναδική ενέργεια της γαλλικής πρωτεύουσας.
«Είναι ένα από αυτά τα πράγματα που γίνονται μόνο στο Παρίσι», είπε.
*Mε πληροφορίες από Smithsonian Magazine | Νew York Times | Kεντρική φωτογραφία θέματος: François Goizé | YouTube
